Ανάλυση σεζόν 2023-24

"Αφού ρε ψηλέ και μεταγραφές να κάνουμε και πρωτάθλημα να πάρουμε, Ευρωλίγκα δε βγαίνουμε, γιατί ναούμε να έρθει επενδυτής ή να βάλει λεφτά ο πρόεδρας? Αφού ρε τεράστιε μπροστά σε 1000 νοματαίους παίζει η ομάδα, γιατί να φέρουμε παίκτες και να ξοδευόμαστε τζάμπα?" 

Μήπως γιατί έτσι πρέπει? Μήπως γιατί λεγόμαστε ΠΑΟΚ? Μήπως γιατί ένα αθλητικό σωματείο εκτός από Ανώνυμη Εταιρεία με έσοδα έξοδα, πρέπει να αποτελεί και έναν οργανισμό που να είναι αγωνιστικά ανταγωνιστικός, μήπως κάποια στιγμή καταφέρει και προσελκύσει περισσότερο κόσμο? 

Για να μας βγάλω από τον κόπο της αγωνίας, άλλος ένας φελός στο βαρέλι του μπασκετικού ΠΑΟΚ αναμένεται να πέσει και φέτος, περιμένοντας μάταια άλλη μία σεζόν την αγωνιστική επιτυχία να έρθει. Για να μη με πείτε μεμψίμοιρο και γκρινιάρη πάλι, δε το λέω εγώ, οι μεταγραφικές κινήσεις της ομάδας και των αντιπάλων το μαρτυρούν. 

Για την ΑΕΚ, τον Προμηθέα και το Περιστέρι μάλλον ισχύουν διαφορετικά δεδομένα και υπάρχει νόημα να ρίχνουν ένα σωρό λεφτά κάθε χρόνο. Μπορούν να βγουν Ευρωλίγκα, παίζουν σε κατάμεστα γήπεδα κάθε αγωνιστική και οι χορηγοί κάνουν ουρά για να διαφημιστούν. 

Ξέρω ξέρω...τα χρέη. 23 χρόνια τώρα το ίδιο τροπάριο. Παίζει να είμαστε η μοναδική ομάδα στον κόσμο, που δημιούργησε τόσα πολλά χρέη χωρίς να καταφέρει την παραμικρή αγωνιστική επιτυχία. Και είμαι περίεργος όταν (και αν) κάποια στιγμή εξαφανιστούν αυτά τα περιβόητα χρέη, τι ομάδα και τι παίκτες θα μπορούμε να φέρνουμε. 

Αλλά είπαμε...δεν έχει και νόημα ούτε παίκτες να φέρνουμε, ούτε ομάδες να φτιάχνουμε, από φίλαθλοι κοντεύουμε να γίνουμε λογιστές και οικονομολόγοι και αντί να αναλύουμε τα αγωνιστικά, θα διαβάζουμε ισολογισμούς. Θα μας χαλούσε μάλλον κανένα κύπελλο Ελλάδος ή κανένα Ευρωπαϊκό, όπως παίρνει η ΑΕΚ (που κι αυτή έχει χρέη) τα τελευταία χρόνια, μάλλον έχουμε τόσα πολλά και μας νοιάζει μόνο η Ευρωλίγκα και το πρωτάθλημα.

Προμηθέας και Περιστέρι μάλλον είναι μεγαλύτερα μεγέθη, που μπορούν και έχουν οικονομικά πιο δυνατούς παράγοντες από εμάς και θέτουν αγωνιστικούς στόχους και φιλοδοξίες, χωρίς να λένε τις κλασικές παπαριές για Ευρωλίγκες και Παναθηναϊκούς-Ολυμπιακούς. 

Σε κάθε πρωτάθλημα της Ευρώπης υπάρχουν τα μεγαθήρια-σταθερές της κάθε χώρας. Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, Αρμάνι-Βίρτους, Φενέρμπαχτσε-Εφές, Παρτιζάν-Ερυθρός Αστέρας, Μακάμπι-Χάποελ, Μπάγερν-Άλμπα κτλ. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τις υπόλοιπες ομάδες της κάθε χώρας να ρίχνουν λεφτά και να φέρνουν καλούς παίκτες για να είναι ανταγωνιστικοί. Εδώ εμείς το έχουμε κάνει καραμέλα, για να καλύψουμε τη δικιά μας αγωνιστική και οικονομική ανυπαρξία χρόνων. 

Κι ας περάσουμε στα δικά μας. Με μπάτζετ κοντά στις 500 χιλιάδες δε μπορούμε να έχουμε και πάλι πολλές απαιτήσεις. Το κλασικό για την ακρίβεια. 6άδα στο πρωτάθλημα, play-in στο Champions League και final-8 στο κύπελλο. Και πάμε τώρα στο ρόστερ μας:

Θέση 1: Φρίντρικσον, Τσιακμάς

Θέση 2: Χάρισον, Μπελιάουσκας, Αρσενόπουλος

Θέση 3: Φλάτεν, Σχίζας

Θέση 4: Γκίλμορ, Μαργαρίτης, Σωτηρίου

Θέση 5: Μακνίς, Τσαϊρέλης

Με μια πρώτη ανάγνωση καταλαβαίνουμε ότι το Ελληνικό στοιχείο είναι τρομερά αδύναμο. Προσωπικά δε με ενοχλεί που ρίξαμε το βάρος και το μπάτζετ στους ξένους. Οι ποιοτικοί Έλληνες παίκτες πλέον είναι δυσεύρετοι και με τα ίδια λεφτά μπορείς πιο εύκολα να πάρεις έναν ποιοτικότερο ξένο που θα σου κάνει και τη διαφορά. 

Αυτό που με ενοχλεί είναι πως δε μπορείς πλέον να προσεγγίσεις ούτε τους β'-γ' διαλογής Έλληνες του πρωταθλήματος, τύπου Κατσίβελη, Γκίκα, Μουράτο, Γιαννόπουλο κτλ, με αποτέλεσμα να μη μπορείς να φτιάξεις έναν κορμό από αθλητές που νιώθουν απο Ελληνικό πρωτάθλημα και ΠΑΟΚ. 

Με τους "ηλικιωμένους" μπασκετικά Μαργαρίτη και Τσαϊρέλη και τον πρωτοδοκιμαζόμενο σε αυτό το επίπεδο Σωτηρίου μέσα στη ρακέτα, προσευχόμαστε να βγουν στο 4-5 οι Γκίλμορ και Μακνίς, γιατί αλλιώς θα υπάρξει πρόβλημα. Κι αν ο δεύτερος είναι λίγο πιο σίγουρος και μπαρουτοκαπνισμένος σε παρόμοια πρωταθλήματα, ο πρώτος είναι λίγο λαχείο. Λάθος επιλογή για μένα να μην έχουμε 5ο έμπειρο ψηλό, όπως ο Φιλιππάκος που ακουγόταν.

Και πάμε τώρα στο backcourt, κοινώς στην περιφέρεια μας. Εκεί έχει γίνει όντως πολύ καλή δουλειά, ο Τακιανός σκεπτόμενος ότι το σύγχρονο μπάσκετ πλέον ξεκινάει και τελειώνει στα γκαρντ, έριξε το μεγαλύτερο βάρος και το μπάτζετ εκεί. 

Φρίντρικσον, Χάρισον, Μπελιάουσκας είναι όντως ποιοτικές επιλογές για το επίπεδο μας, προσωπικά μου άρεσε που πήραμε 2 Ευρωπαίους παίκτες που γνωρίζουν τα κατατόπια (από εποχές Ντελινικάιτις, Γκετσέφσκι, Ντρόμπνιακ είχαμε να δούμε κάτι τέτοιο), αντί για απίθανους τουρίστες με ράστα που κάθε φορά που έπιαναν μπάλα έτρεμε το φυλλοκάρδι μας. Για Φρίντρικσον, Χάρισον  και Φλάτεν τα είπαμε σε παλιότερα ποστ. 

Ο Μπελιάουσκας είναι ένας εξαιρετικός σουτέρ με πολύ καλό και γρήγορο release, γυμνασμένος, που όμως δε μένει μόνο στο σουτ και πηγαίνει και στην επαφή στη διείσδυση. Προέρχεται από μια πολύ καλή χρονιά από ένα πρωτάθλημα καλύτερο από το δικό μας (ναι το Γερμανικό είναι εδώ και χρόνια ανώτερο του Ελληνικού), έστω κι αν η ομάδα του, η Σκαϊλάινερ Φρανκφούρτης έπεσε κατηγορία. Κλήθηκε στην προεπιλογή της Εθνικής Λιθουανίας και μάλιστα σε πρόσφατο φιλικό εναντίον της Ιορδανίας ήταν και πρώτος σκόρερ με 20 πόντους. 

Και πάμε τώρα στον πάγκο. Στον άσσο μόλις βγαίνει ο Φρίντρικσον έρχεται λίγο το χάος, μιας και μένει πάλι μόνο ο συγκεκριμένων δυνατοτήτων Τσιακμάς, αφού οι υπόλοιποι που είπαμε πατάνε περισσότερο στο 2 παρα στο 1. Στο 3 επίσης υπάρχει πρόβλημα. Ο Φλάτεν έχει το σουτ, είναι αθλητικός, θα αναλάβει σχεδόν μόνος του τη θέση, 3αρι βέβαια καθαρό (τύπου Μάρσαλ, Γκίντενς για τους πιο παλιούς) ούτε αυτόν τον λες, αλλά επίσης εκεί δεν υπάρχει άλλος. 

Ο Αρσενόπουλος είναι κι αυτός πιο πολύ 2, ενώ να με συγχωρεί ο γείτονας εκ Κρήνης και κατά τα αλλά συμπαθής και φιλότιμος Σχίζας, αλλά σε ηλικία 34 ετών και έχοντας να παίξει γεμάτη χρονιά 2 χρόνια, δεν έπρεπε καν να πέσει στο τραπέζι σαν επιλογή. Αν θέλαμε τόσο φτηνό παίκτη και από Θεσσαλονίκη για να μη πληρώνουμε και σπίτι, θα μπορούσαμε να πάρουμε τον Παπαρέγκα, που έκανε εξαιρετική χρονιά πέρυσι στον Ηρακλή και είναι και σε πολύ καλή ηλικία. 

Και πάμε τώρα στον ανταγωνισμό. Δε θα πω πολλά. ΑΕΚ, Περιστέρι και Προμηθέας ψιλοτρομάζουν με τους παίκτες που απέκτησαν, βάζοντας πολύ υψηλά τον πήχη και στο εγχώριο πρωτάθλημα και στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις που συμμετέχουν. Παίκτες με μεγάλες θητείες στο ΝΒΑ, παίκτες Ευρωλίγκας, πρώτοι σκόρερ, ριμπάουντερ και ασίστμαν σε Ιταλικά, Τούρκικα Πρωταθλήματα, Champions League και Eurocup, τους τοποθετούν πλέον σε άλλο επίπεδο, αλλά προφανώς όλα θα φανούν στο παρκέ. 

Ο Άρης πήγε στην ακριβώς αντίθετη λύση από εμάς, έριξε δηλαδή το βάρος του περισσότερο στους Έλληνες (Μποχωρίδης, Κατσίβελης, Τολιόπουλος, Περσίδης κτλ) και πήγε σε ρούκι επιλογές με ρίσκο στους Αμερικανούς. 

Από εκεί και πέρα υπάρχουν οι πάντα υπολογίσιμες ομάδες του Κολοσσού και του Λαυρίου, ο Απόλλωνας έκανε μερικές καλές κινήσεις, ενώ ενδιαφέρον αναμένεται να έχει και η επάνοδος του Αμαρουσίου, που επίσης μπήκε πρόσφατα δυναμικά στις μεταγραφές.

Εδώ θα είμαστε να τα συζητάμε όλα, στηρίζουμε την ομάδα, τα διαρκείας πηγαίνουν καλύτερα από άλλες χρονιές κι εμείς, θέλουν δε θέλουν κάποιοι, θα συνεχίζουμε μέσα από αυτή τη σελίδα να λέμε και τα καλά και τα στραβά.