Κάνουμε κατά τη γνώμη μου ένα λάθος. Έχουμε σαν μέτρο σύγκρισης και οδηγό την περυσινή σεζόν. Δε θα έπρεπε όμως. Και δεν εννοώ ως προς το αποτέλεσμα, που προφανώς ήταν ονειρεμένο, όσο και αναπάντεχο, αλλά ως προς τον σχεδιασμό. Ο περσινός σχεδιασμός ήταν το ίδιο μίζερος και ελλιπής, όπως και όλοι σχεδόν οι σχεδιασμοί τα τελευταία αρκετά χρόνια.
Δεν είχε ποιοτικούς Έλληνες, δεν είχε 5ο ψηλό (βασικά ούτε 4ο είχε), δεν είχε καν 5ο γκαρντ, δεν είχε ποιοτικούς, βάσει βιογραφικού, Αμερικανούς. Είχε όμως κάτι που ακόμα και σε καλά ρόστερ αν δεν υπάρχει, δε βλέπουμε προκοπή. Προπονητή. Να μη ξαναλέμε τα ίδια, όχι απλά προπονητή, θαυματοποιό είχε.
Νομίζω πως ούτε οι ίδιοι οι άνθρωποι της διοίκησης περίμεναν κάτι τέτοιο. Πήραν έναν προπονητή που δεν είχε ποτέ του ξανά επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, προφανώς και έπαιξε ρόλο ότι το μισό του συμβόλαιο ήταν πληρωμένο από τη Στρασμπούργκ (γιατί αλλιώς ίσως και να μη τον βλέπαμε ποτέ στα μέρη μας) και όχι μόνο τούς βγήκε, άλλα για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία, τα πάντα ήταν με το μέρος μας.
Χημεία, ήττες και συγκυρίες με το πλασάρισμα στην Ευρώπη, κληρώσεις και φυσικά τραυματισμοί. Όλα αυτά βέβαια δε θα είχαν καμία απολύτως αξία και δε θα εξαργυρωνόταν ποτέ αν ο μάγος στον πάγκο δεν έπαιρνε το 110% από κάθε αθλητή κι αν δεν έδινε ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος σε κάθε αγώνα.
Αυτά περάσαν όμως, αυτή τη στιγμή στον πάγκο βρίσκεται ένας άλλος καραφλός, που καλώς ή κακώς η μόνη του σχέση με τον Ιταλό είναι η τριχόπτωση. Άλλη σχολή, άλλες ιδέες, μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα, δε θα δούμε όμως το αντι-μπάσκετ της Λιμόζ, μια χαρά θα τρέξει κι αυτός στο transition και θα είναι αθλητική η ομάδα του.
Κρυόκωλος ναι, ανέκφραστος σίγουρα, άχρωμος, άγευστος, οξύθυμος, αυστηρός, ναι όλα αυτά μαζί μπορεί να είναι το αγαπημένο ξανθό σκυλί των φίλων του Ηρακλέους, ένα πράγμα δεν είναι σίγουρα: μυρωδιάς και χθεσινός στον χώρο.
Ο Γιούρι κουβαλάει το πιο βαρύ βιογραφικό από τους προπονητές που έχουν έρθει στον ΠΑΟΚ τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια και σε όλες τις προηγούμενες ομάδες του δούλευε σε υψηλότερο και πιο επαγγελματικό επίπεδο από το δικό μας, ενώ πάντα διαχειριζόταν πιο υψηλά μπάτζετ (βλ.Ρωσία, Λιθουανία, Τουρκία)
Η πρώτη εικόνα, λοιπόν, που έχουμε από την ομάδα και τον Γιόυρι είναι ο καταρτισμός του ρόστερ. Το πως βλέπουμε εμείς τους παίκτες (ακόμα κι αυτοί που ξέρουν και παρακολουθούν μπάσκετ) με το πως φέρονται και αλληλεπιδρούν οι ίδιοι μέσα σε μια ομάδα σαν μονάδες, αλλά κυρίως σαν σύνολο, είναι κάτι τελείως διαφορετικό.
Νομίζω πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το περυσινό δεν υπάρχει. Παίκτες από αδύναμα πρωταθλήματα, με συγκεκριμένες δυνατότητες και ταβάνι, αλλά κι ένα τόσο μικρό ρόστερ, κατάφερε με την μαεστρική καθοδήγηση του Ιταλού να δέσει τόσο καλά και να φτάσει τόσο μακριά.
Ο θρυλικός Jim Boeheim είχε πει κάποτε ότι «the best recruiting is to build relationships.»
Ε αυτό πέρυσι ο Καντσελιέρι, αλλά και οι παίκτες μεταξύ τους, το πέτυχαν στο απόλυτο, έγιναν μια παρέα, όλοι έπαιζαν για όλους και προπάντων για τον προπονητή και αυτό έβγαινε στο γήπεδο. Αυτό είναι το βασικό στοίχημα που πρέπει να κερδίσει για αρχή ο Σλοβένος, που δυστυχώς δε φημίζεται για τις καλές σχέσεις του με τους παίκτες και την ψύχραιμη διαχείριση κρίσεων.
Οι μεταγραφές φαίνεται προς το παρόν ότι ολοκληρώθηκαν, το ρόστερ έκλεισε, οπότε πάμε να δούμε πως διαμορφώνεται αυτό το ντεπθ τσαρτ που λέτε όλοι τελευταία, λες και είχατε και στο χωριό σας, με δύο ερωτηματικά, την παραμονή ή όχι του Μεγκάλεξ και την προσθήκη τώρα ή αργότερα 7ου ξένου.
Θέση 1: Μπράουν, Κόνιαρης
Θέση 2: Τζάκσον, Ζάρας, Φίλλιος
Θέση 3: Ντίμσα, Περσίδης
Θέση 4: Μέλβιν, Ιατρίδης
Θέση 5: Τζόουνς, Μουρ, Σλαφτσάκης
Δείτε τώρα τι γίνεται. Βάλτε στην άκρη τους Έλληνες.
Κόνιαρης: μια ζωή άτολμος, ενώ ξέρει μπάσκετ, φοβάται να πάρει ευθύνες και να ηγηθεί, κοντεύει τα 30 και ακόμα μια σεζόν καριέρας δεν έχει κάνει (πάλι καλά να λέμε που δε ψηφίζεται ακόμα "καλύτερος νέος παίκτης").
Ζάρας: κοντεύει τα 40, πέρυσι στο Λαύριο που υποβιβάστηκε, είχε μικρό ρόλο, παίζοντας μόλις 13 αγώνες.
Φίλλιος: έχει μπάσκετ μέσα του, σε Άρη και ΑΕΚ είχε μικρό ρόλο, καιρός να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που ίσως του δοθούν φέτος.
Περσίδης: συγκεκριμένων δυνατοτήτων για το ροτέισον.
Σλαφτσάκης: τα ίδια κι εδώ, ρολίστας με συγκεκριμένο ρόλο.
Ιατρίδης: λυπηθείτε με.
Που θέλω να καταλήξω. Αν απομονώσουμε μόνο τους Έλληνες και πούμε σε κάποιον "ψηλέ φέτος έχω Κόνιαρη, Ζάρα, Σλαφτσάκη, Φίλλιο, Περσίδη και Ιατρίδη", μάλλον θα μας πει να ζήσουμε να τον θυμόμαστε. Όμως για μισό λεπτό...
Για πάμε λίγο π.χ και δίπλα στον νεόπλουτο τον συμπολίτη με το διπλάσιο σχεδόν μπάτζετ, να δούμε και τους δικούς του Έλληνες. Γκιουζέλης, Μποχωρίδης, Πουλιανίτης, Μήτρου Λονγκ, Τανούλης (και μάλιστα δανεικός από τον Ολυμπιακό), Λέφας, Καζαμίας. Ούτε Κώστας και Θανάσης Αντετοκούνμπο που τους έλεγαν στην αρχή, ούτε Καλάθης που τους πουλάνε παραμύθια τα κλικ μπέιτς, ούτε Παπαπέτρου που σταμάτησε το μπάσκετ, ούτε Χαραλαμπόπουλος, που τελικά πάει ΑΕΚ.
Θέλετε να δούμε τους Έλληνες και στις άλλες τις ομάδες? Δε χρειάζεται, τα ίδια χάλια είναι παντού, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν Έλληνες. Οπότε τι γίνεται? Όλες οι ομάδες ρίχνουν το βάρος τους στους ξένους. Οπότε παντού, όπως και σε εμάς η ανισότητα στο ρόστερ είναι ορατή. Γιατί αν οι Έλληνες μας, θα πει κάποιος ότι είναι για Α2, οι ξένοι μας φέτος είναι επιπέδου BCL (ναι καινούργιε μας αναγνώστη, το BCL φέτος θα έχει ισχυρότερες ομάδες από το Eurocup).
Πάμε να τους δούμε:
Μπράουν: η Νίμπουργκ κακούς Αμερικανούς σπάνια παίρνει. Παίκτη με ratio ασίστ/λάθη 6 για 1.8 και γενικά με μ.ο σε πρωταθλήματα όπως το Γερμανικό και το BCL κοντά στους 13 πόντους, με τόσες ασίστ και λίγα λάθη, μη τον φοβάστε.
Τζάκσον: το μεγάλο στοίχημα για φέτος. Κρατήστε αυτό το όνομα. Έξυπνη κίνηση το 2ετες συμβόλαιο, τα έγραψα κι εδώ αναλυτικότερα για τον Σορτς των φτωχώνε. (https://www.facebook.com/share/p/16mGqUEFpc/)
Τζόουνς: μας ξέρει, τον ξέρουμε, δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο εδώ. Αν είναι και ο Τζόουνς της πρώτης του θητείας στον ΠΑΟΚ, θα είναι το ιδανικό.
Μέλβιν: φάτσα vatos locos, έχει φάει τα Ευρωπαϊκά γήπεδα με το κουτάλι, ένιωσε κι από Παλατάκι πέρυσι, 4αρι που όμως περισσότερο θα βγαίνει να σουτάρει από το τρίποντο παρά να μπαίνει μέσα (είχε βάλει και κάτι σκοτωμένα στον τελικό με εμάς). Σίγουρα λεφτά στην τράπεζα που λέγαμε και για τον Ντόλαρ Μπιλ.
Μουρ: Σε άλλες χρονιές θα ήταν ο βασικός μας σέντερ, τώρα θα μοιραστεί τη θέση με τον Τζόουνς, ενώ υπό προϋποθέσεις μπορεί να παίξει και στο 4. Μπασκετικές κινήσεις, παιχνίδι και με πρόσωπο και με πλάτη, καλό σουτάκι από μέση απόσταση, σωστές τοποθετήσεις για ριμπάουντ, γενικά κι αυτή μια πολύ καλή επιλογή.
Ντίμσα: πήραμε παίκτη που είχε ρόλο σε ομάδα Ευρωλίγκας. Όχι πριν 10 χρόνια. Το 2022 έως το 2024. Μέλος της Ζαλγκίρις που τερμάτισε 7η και έφτασε μέχρι τα πλέι-οφ της Ευρωλίγκας του 2023, ο Ντίμσα ήταν σημαντικό κομμάτι στο ροτέισον της ομάδας και όχι ο 12ος παίκτης που έπαιζε 3-4 λεπτά όταν το ματς είχε κριθεί.
Διεθνής με την Εθνική Λιθουανίας, με συμμετοχή στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας το 2023, όπου τερμάτισε στην 6η θέση. Δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, όποιος βλέπει Ευρωπαϊκό μπάσκετ τον ξέρει. Εκτός από Ευρωλίγκα, έχει παίξει και σε Eurocup και σε BCL και σε Europe Cup.
Ξέρω, πολλοί με 200-250 χιλιάρικα που δώσαμε για τη συγκεκριμένη θέση, θα προτιμούσατε Αμερικανό με 20 πόντους μ.ο σε μικρομεσαία ομάδα της Τουρκίας που να πηδάει, να καρφώνει κτλ, αλλά ο Ντίμσα αν είναι υγιής, είναι παίκτης υψηλού επιπέδου, σκληρός, που στη μέρα του, ειδικά από το τρίποντο, μπορεί να σε σκοτώσει. Τον ώμο του μόνο να προσέχει (πρώτος τραυματισμός στο ματς με τον Ολυμπιακό τον Νοέμβριο του 2023 και δεύτερος τον Αύγουστο του 2024 που τον άφησε εκτός 6 μήνες) και όλα θα πάνε καλά.
Για κονκλούζιον. Θα πρέπει να είμαστε πολύ τυχεροί για να μας βγει και πάλι χρονιά όπως η περυσινή. Θα πρέπει όμως να είμαστε και πολύ γκαντέμηδες για να μη μας βγουν ειδικά οι ξένοι που πήραμε, που είναι όλοι πολύ ανωτέρου επιπέδου από τους περυσινούς.
Το αν και πως θα δέσουν είναι αλλουνού Σλοβένου ευαγγέλιο (νομίζω κάπου την ξαναέγραψα αυτή την παπαριά), αλλά και πάλι είναι θετικό το γεγονός ότι ξεκινάμε νωρίτερα την προετοιμασία. Κοιτάξτε μόνο μη κάνετε καμιά μαλ@κία και προκριθείτε στο BCL. Το μπάτζετ μας με προσωπική εκτίμηση το βγάζω γύρω στο 1.1 μύριο, ο Άλεξ λένε ότι θέλει να φύγει (συμπολίτη, καλοφόρετος ρε), ενώ πιστεύω πως πρώτα θα δει την ομάδα ο Γιούρι στα φιλικά και στα πρώτα επίσημα και μετά θα παρθεί η απόφαση για 7ο ξένο, ποιον και σε ποια θέση.
Πανιώνιος, Μαρούσι, Προμηθέας, Άρης ενισχύθηκαν, ο πρώτος θεωρώ ότι δε θα αντέξει και Ελλάδα και Eurocup, το Μαρούσι φέτος λογικά θα είναι ψηλά λόγω Παπαθεοδώρου, ο Προμηθέας αποδυναμώθηκε στον πάγκο με Λιμνιάτη, αλλά έχει τα γνωστά κονέ, ο συμπολίτης πήρε καλούς ξένους, αλλά νομίζω γενικά πολύ κακό για το τίποτα, Μύκονος και Ηρακλής θα είναι υπολογίσιμοι αντίπαλοι με μπάτζετ κοντά στο δικό μας, η Καρδίτσα επίσης έκανε μερικές εντυπωσιακές κινήσεις στους ξένους και κράτησε και καλό Ελληνικό κορμό (Κασελάκης, Δίπλαρος κτλ), αλλά φέτος θα έχει κι αυτή την Ευρώπη και μάλιστα το πολύ ανταγωνιστικό BCL.
Περιστέρι και Κολοσσός φαίνεται να μένουν λίγο πίσω, ενώ η ΑΕΚ έχει αργήσει μέχρι στιγμής τις κινήσεις της, αλλά με το μπάτζετ που διαθέτει, σίγουρα θα έχει και πάλι καλό ρόστερ. Γενικά το πρωτάθλημα φέτος θα είναι σίγουρα το καλύτερο των τελευταίων ετών. Αν αφήσουν και τους υπόλοιπους να κοντράρουν έστω και λίγο σε κανένα ασήμαντο παιχνιδάκι τους δυο βρυκόλακες, θα είναι ακόμα καλύτερο.
Για να το κλείσουμε, γιατί τσούξαν και τα μάτια μου. Η ομάδα θα είναι καλή, στόχος η 6αδα και να πάμε και πάλι όσο πιο μακριά γίνεται στο FIBA Europe Cup (φέτος θα έχει ακόμα καλύτερες ομάδες), αν και μην αποκλείετε να προκριθούμε και στο BCL.
A και κάτι τελευταίο. Η γηπεδάρα μας θα είναι εκπληκτική με τις αλλαγές που θα γίνουν! Ξανανοίξτε μωρέ λίγο και τα διαρκείας να δούμε κάτι...
Καλή αγωνιστική χρονιά!
Πάμε ΠΑΟΚ, πάμε Παλατάκι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου