Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Ντιν Γκάρετ: "Ακόμα με στοιχειώνει ο τελικός στη Βιτόρια, ζητάω συγνώμη από τους φίλους του ΠΑΟΚ!"


Κατηγορήθηκε όσο λίγοι στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου μας. Κάποιοι του χρέωσαν την απώλεια ολόκληρου ευρωπαϊκού κυπέλλου, ενώ κάποιοι άλλοι στο άκουσμα του ονόματος του μιλάνε υποτιμητικά για την αξία του..Είναι όμως έτσι? Πόσο δίκαιο είναι η αξία και η καριέρα ενός παίχτη να αμαυρώνεται και να στιγματίζεται από ένα και μόνο παιχνίδι? 

Ο Ντιν Γκάρετ 18 ολόκληρα χρόνια μετά από εκείνο τον άτυχο τελικό στη Βιτόρια, σπάει για πρώτη φορά τη σιωπή του και μιλάει αποκλειστικά στο PAOK Basketball Retro για εκείνο το παιχνίδι και πολλά ακόμη σε μια συνέντευξη-κατάθεση ψυχής!


-Ντιν έκανες μια πολύ καλή χρονιά με τον ΠΑΟΚ, αλλά δεν έπαιξες καλά στον τελικό του ευρωπαϊκού κυπέλλου στη Βιτόρια. Τι πήγε στραβά εκείνη τη μέρα?

"Δεν είμαι σίγουρος γιατί έπαιξα τόσο άσχημα εκείνη τη μέρα. Δεν έχω απολύτως καμιά δικαιολογία. Δεν έχω παίξει ποτέ τόσο άσχημα σε όλη μου τη ζωή. Το παιχνίδι αυτό με ενοχλεί ακόμα και σήμερα. Από όλα τα παιχνίδια που έπαιξα στην καριέρα μου στο Λύκειο, στο κολλέγιο, στην Ιταλία και το ΝΒΑ θα ήθελα να μπορούσα να επαναλάβω μόνο αυτό το παιχνίδι."


-Εκτός από τη δική σου απόδοση στον τελικό, τι άλλο δε πήγε καλά για την ομάδα και έχασε το τρόπαιο? Ήταν οι διαιτητές? Μήπως το γεγονός ότι παίζαμε στην έδρα τους?

"Κοίτα, αυτό το παιχνίδι έγινε 20 χρόνια πριν, πραγματικά δε θυμάμαι και πολλά, εκτός από το πόσο άσχημα έπαιξα. Δε θα κατηγορούσα ποτέ τους διατητές ή το γεγονός ότι παίζαμε στην έδρα τους. Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη που χάσαμε αυτό το παιχνίδι. Ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να ζητήσω συγνώμη από τους εκπληκτικούς οπαδούς του ΠΑΟΚ, οι οποίοι άξιζαν μια καλύτερη απόδοση από εμένα εκείνο το βράδυ και πραγματικά εύχομαι να είχα βοηθήσει να πάρουμε το κύπελλο. Θέλω να πω ότι λυπάμαι πολύ που έπαιξα τόσο άσχημα."


-Τι συνέβη και έφυγες ξαφνικά από την ομάδα? Ήταν η διοίκηση, κάποια οικονομικά προβλήματα, ο προπονητής ή κάποιος άλλος λόγος?

"Ο λόγος που έφυγα με αυτό τον τρόπο ήταν η διοίκηση. Δε μου άρεσε το γεγονός ότι δε με άφησαν να παίξω σε ένα παιχνίδι. Αισθάνθηκα ότι με έκαναν να φαίνομαι κακός και νομίζω ότι αυτό δεν ήταν σωστό. Όταν παίζω άσχημα θα αναλάβω πλήρως την ευθύνη γι' αυτό. Αλλά δε μου αρέσει να λένε πράγματα για μένα που δεν είναι αλήθεια."


-Τη σεζόν 1995-96 που ήσουν στον ΠΑΟΚ, η ομάδα άλλαξε 4 προπονητές. Με ποιον είχες την καλύτερη συνεργασία?

"Όλοι οι προπονητές ήταν άψογοι απέναντι μου. Δεν είχα πρόβλημα με κανέναν."

-Τι ήταν αυτό που σου έκανε καλή και τι κακή εντύπωση από το Ελληνικό πρωτάθλημα και τον ΠΑΟΚ?

"Το μοναδικό πρόβλημα που είχα με τον ΠΑΟΚ ήταν ότι δε με άφησαν να παίξω σε εκείνο το παιχνίδι. Από την άλλη, οι φίλαθλοι ήταν φανταστικοί. Θυμάμαι όταν έπαιζα στη Σκαβολίνι σε ένα παιχνίδι εναντίον του ΠΑΟΚ, ήξερα ότι οι οπαδοί του ήταν τρομεροί κι αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ήθελα να έρθω και να παίξω στην ομάδα.


Στην ερώτηση αν μπορεί να θυμηθεί και να μας πεί κάποια ιστορία μέσα από την ομάδα από κάποιο παιχνίδι ή ταξίδι, ο Γκάρετ διακριτικά και ευγενικά απάντησε:

"Πραγματικά πιστεύω στη θεωρία ότι πρέπει να είσαι καλός συμπαίκτης. Ότι φήμες υπήρχαν για την ομάδα, δε θα τις πω. Θα μιλήσω μόνο για μένα και τα πράγματα που έκανα εγώ."

-Υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος αντίπαλος που σε δυσκόλευε?

"Δε θυμάμαι κάποιον αντίπαλο να είναι δύσκολος για μένα. Μου άρεσε να παίζω απέναντι στους καλύτερους παίχτες, γιατί έβγαζαν το καλύτερο κι από μένα."


-Ποιος παίχτης του ΠΑΟΚ ήταν ο αγαπημένος σου? Έχεις κρατήσει επαφές με κάποιον από τότε?

"Πέρασαν 20 χρόνια από τότε που έφυγα. Αλλά έπαιξα αντίπαλος με τον Πέτζα Στογιάκοβιτς στο ΝΒΑ. Και μιλάμε με τον Τρέβορ Ράφιν στο facebook."

Η κουβέντα κατόπιν πήγε στη Θεσσαλονίκη και αν θυμάται κάτι από την πόλη, τη νυχτερινή ζωή και τις γυναίκες...

"Η Θεσσαλονίκη ήταν η μεγαλύτερη πόλη που έπαιξα στην Ευρώπη", μας απάντησε. "Μου άρεσε που ήταν δίπλα σε νερό. Πιστεύω ότι ήταν μια όμορφη πόλη. Δε γνώρισα καμιά ελληνίδα όσο ήμουν εκεί, αλλά είδα κάποιες όμορφες."


Κλείνοντας, του ζήτησα να πεί κάτι προς τον κόσμο του ΠΑΟΚ και ο Γκάρετ μου είπε ξανά τα ίδια λόγια με τέτοιο τρόπο, σαν να πρόκεται για κάτι που έγινε χτες.

"Για άλλη μια φορά θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ για το παιχνίδι μου στη Βιτόρια. Αυτό το παιχνίδι με στοιχειώνει για 20 χρόνια και αυτή είναι η πρώτη φορά που είχα την ευκαιρία να πω πόσο λυπάμαι. Και ελπίζω πραγματικά να καταλαβαίνουν πόσο άσχημα ακόμα αισθάνομαι για αυτό το παιχνίδι. Και αληθινά λυπάμαι για την απόδοση μου εκείνη τη μέρα. Τους αγαπάω όλους."

Δε ξέρω τι έκανε στο παρελθόν κατά τη θητεία του στον ΠΑΟΚ ο Ντιν Γκάρετ. Ακούστηκαν πολλά για την εξωγηπεδική του ζωή και πιο συγκεκριμένα για την ημέρα της αναχώρησης της ομάδας για την Βιτόρια. Αυτό που εισέπραξα εγώ, κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας, ήταν ένας ευγενής και χαμηλών τόνων άνθρωπος που έχει μετανιώσει για εκείνη τη βραδιά, με την οποία δυστυχώς ακύρωσε στη συνείδηση πολλών όλη την καλή σεζόν που είχε κάνει προηγουμένως (σταθερή απόδοση με νταμπλ-νταμπλ σε πόντους και ριμπάουντ σε αρκετά παιχνίδια). Και παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια και ο Γκάρετ κατέγραψε αξιοσημείωτη καριέρα σε Ευρώπη και ΝΒΑ, το παιχνίδι που ακόμα θυμάται και τον στοιχειώνει είναι εκείνο της 12ης Μαρτίου 1996. 


Έστω και αργά, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος, βγήκε να ζητήσει δημόσια συγνώμη και να αναλάβει πλήρως την ευθύνη για την απώλεια του κυπέλλου, όταν άλλοι πρόσφατα μιλούσαν σε ντοκιμαντέρ για τον ΠΑΟΚ και δε θυμόταν ποιος έκανε τις λάθος πάσες. Η ιστορία, λοιπόν, κρίνει τους ανθρώπους, όμως η ιστορία κρίνει και αυτούς που ξέρουν να συγχωρούν...

4 σχόλια:

  1. Επειδή δεν έτυχε να δω το ντοκιμαντέρ, μπορείς να μοιραστείς ποιοι μιλούσαν και για ποιες πάσες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρώην δήμαρχος Πειραιά στο ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ "Για πάντα πρωταθλητές" για την πάσα του στους τελικούς με τον Άρη το 1991. Για τον Μπάρλοου ήταν σίγουρος, για τον εαυτό του δεν θυμόταν και πολύ καλά...Γαργάρα νομίζω έκανε και την πάσα του με τη Ρεάλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σεβαστή αλλά όχι δεκτή η συγγνώμη του, για μένα. Στη Ναντ κυνηγούσαμε το σκορ ναι, ο Κεν δεν έπαιξε ναι, είχαμε και την κλασική απουσία του Κόρφα βέβαια στην Ευρώπη και χάσαμε από all time classic λάθος πάσα του ακατανόμσατου, αλλά στην Ισπανία προηγούμασταν σε όλο το ματς και αυτός δεν έκανε ούτε τα στοιχειώδη, παρά φυσικά τη σφαγή. Ο Ρίβας ακόμα βαράει βολές..Περασμένα μεγαλεία..Ας είναι καλά το παλικάρι εκεί στο Αμέρικα. Το Καλιγούλα τον θυμάται ακόμα.. ΥΓ :Πολλά μπράβο για τη δουλειά, στη σελίδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η ομάδα εκείνη τη χρονιά είχε πολλά προβλήματα. Καταρχήν δεν απέκτησε ποτέ προπονητή. Με αποκορύφωμα την πρόσληψη του ανυπαρκτότερου όλως κόουτς Κ. Ο άνθρωπος έφερε τον Funderburke χωρίς δικαίωμα συμμετοχής στην Ευρώπη και παρότι ήταν πολύ καλός παίκτης μπέρδεψε την ομάδα τόσο πολύ που χάσαμε και την τρίτη θέση στα play off από τον Πανιώνιο. Ο αδιαπραγμάτευτος ηγέτης και τοτέμ της ομάδας Μπάνε έπρεπε από εκείνη τη χρονιά να παρέμεινε πρώτο βιολί και αυτό έκανε μεγάλο κακό εκείνη τη χρονιά και ειδικά στα play offs. Τον πρώτο ρόλο έπρεπε να έχει ο Πέτζα. Αντί να αναβαθμιστεί ο Πέτζα, έφεραν άλλον ένα καλό σκόρερ που χρειαζόταν τη μπάλλα για να μπερδέψουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή