Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Η ψυχρολουσία στο Παγκράτι

Η σεζόν 1991-92 ξεκινάει δυστυχώς όπως ακριβώς τελείωσε η προηγούμενη...Με αυτοκτονία! Και αυτοκτονία ολκής μάλιστα. Εκείνα τα χρόνια κοντεύαμε να πάθουμε ανοσία, ήρθε κάποια στιγμή το τρίποντο του Μπάνε με τον Άρη να μας ξεγελάσει ότι η ρέντα γυρνάει, αλλά η συνέχεια της ιστορίας ήταν αφοπλιστική...Ρίκι Μπράουν, Μυλωνάς, Ραγκάτσι, Γάκης και φυσικά...Γιαννόπουλος!

Με ένα απίστευτο τρίποντο λίγο πιο μπροστά από το κέντρο του γηπέδου δίνει τη νίκη στο Παγκράτι με 74-71 για τη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος και αφήνει την ομάδα μας στα κρύα του λουτρού, πάνω που πίστευε πως με την εμπειρία, την πειθαρχία και την ψυχραιμία που θα πρόσδιδε η έλευση του νέου μας προπονητή Ντούσαν Ίβκοβιτς, τέτοιες ήττες πλέον θα αποτελούσαν παρελθόν.


Ευτυχώς, βέβαια η ομάδα μας συνήλθε γρήγορα και έτρεξε ένα τρομερό σερί, καθώς αυτή θα ήταν μόλις η μία από τις 2 ήττες που θα έκανε μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου! Σε εκείνο το παιχνίδι, αν θυμάμαι καλά, αγωνιζόμασταν χωρίς τον Μπάνε Πρέλεβιτς, κάτι που όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί δικαιολογία για αυτή την ήττα ντροπής που ήρθε να προστεθεί στο ήδη πληγωμένο μας γόητρο.

Μπορεί πλέον τέτοιες ήττες να φαίνονται φυσιολογικές και να μην ανοίγει ρουθούνι, αλλά τότε δε μπορούσε να διανοηθεί κανείς πως οι γειτονιές της Αθήνας θα μπορούσαν έστω και να μας κοντράρουν..Ενδεικτικά να αναφέρουμε τα σκορ των προηγούμενων ετών στα μεταξύ μας παιχνίδια για να καταλάβουν οι νεότεροι για τι διαφορά δυναμικότητας μιλάμε..81-114 τη σεζόν 1989-90 και 80-101 το 1990-91. Το περιβόητο τρίποντο του Γιαννόπουλου λοιπόν...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου