Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Ω Μπάνε Μπάνε!

Διαβάζουμε καμιά φορά τα βιογραφικά παλιών άσσων 40 και 50 χρόνων πριν, είτε του ποδοσφαίρου είτε του μπάσκετ και βλέπουμε ανθρώπους ρομαντικούς να έχουν περάσει από όλα τα πόστα της αγαπημένης τους ομάδας. Και λες "άλλες εποχές τότε". "Αθεράπευτα ρομαντικοί", "έπαιζαν για τη φανέλα" και άλλα τέτοια. Τώρα, στην εποχή του στυγνού επαγγελματισμού που το χρήμα ορίζει τα πάντα, σαφώς και δεν υπάρχουν αυτά. Ή μήπως υπάρχουν?


Ο παίχτης-σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς, ο άνθρωπος που προκειμένου να βοηθήσει την ομάδα που αγαπάει θα κουβαλούσε ακόμη και νερά, δε διάλεξε τον εύκολο δρόμο. Θα μπορούσε να κάθεται σπίτι με την οικογένεια του και όλοι να θυμούνται εκείνο το νεαρό και αξύριστο παιδάκι με τη χαίτη να πανηγυρίζει σαν τρελλός με το άσπρο του παντελόνι και το τζην μπουφάν το σπάσιμο του σερί του συμπολίτη. Τον τύπο εκείνο που δε δεχόταν να χάνει με τίποτα και δε κρυβόταν ποτέ στις δύσκολες στιγμές όταν η μπάλα έκαιγε, αδιαφορώντας για το προσωπικό κόστος. 

Τον άνθρωπο που θα κατέρριπτε τα στερεότυπα και τις βασικές αρχές του σωστού σούτ πιάνοντας εντελώς στραβά τη μπάλα-αλλά και αυτόν που θα κατέρριπτε το ρεκόρ τριπόντων σε έναν αγώνα με 10! Αυτόν που θα έπαιζε ακόμα και ξύλο για την αγαπημένη του ομάδα. Την ψυχή εκείνη που θα ράγιζε τις καρδιές χιλιάδων ΠΑΟΚτσήδων με το γοερό του κλάμα-σήμα κατατεθέν της ιδιοσυγκρασίας της ομάδας μας. Τον ηγέτη που δε δίσταζε να πανηγυρίζει με τις γροθιές του μέσα στις έδρες των μισητών μας αντιπάλων μετά από μεγάλες νίκες. Τον "επαγγελματία" που υπέγραφε λευκά συμβόλαια και άφηνε μετά τον πρόεδρο να τα συμπληρώνει, χαρίζοντας πολλές φορές λεφτά στην ομάδα.


Κι όμως αυτός ο άνθρωπος δεν ήθελε να τον θυμόμαστε έτσι...Τσαλάκωσε την εικόνα του, όντας βοηθός του Σούμποτιτς, την ξανατσαλάκωσε σαν προπονητής και μάνατζερ επί Πανελούδη και την ξανατσαλακώνει τώρα σαν πρόεδρος, παλεύοντας μόνος του με τα θηρία και με 300 εισιτήρια, προσπαθώντας να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Κι όλα αυτά ούτε για προσωπική του προβολή, ούτε για οικονομικό του όφελος..αλλά γιατί είναι ΠΑΟΚ!!!

Είναι ένας από εμάς. Πάντα ήταν. Στην αρχή σαν Μπράνισλαβ, μετά σαν Μπραντς, Μπράνε και στη συνέχεια Μπάνε..ο Μπάνε μας! Ο άνθρωπος που εσείς ψηφίσατε σαν τον δημοφιλέστερο παίχτη όλων των εποχών με 30% και 98 ψήφους, έναντι 28% (90 ψήφους) του Πέτζα και 27% (με 88 ψήφους) του Κόρφα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου