Χρόνια Πολλά Τεν-Τεν!

Όταν ήρθες από την Αμερική σαν δεύτερο όνομα πίσω από τον έτερο ομογενή Έντι Κλάδη, δε φανταζόμασταν τι θα ακολουθήσει..Ειδικά δε, όταν σε αντικρύσαμε κι από κοντά και είδαμε πόσο κοντός ήσουν. Όταν μάλιστα στα πρώτα φιλικά είδαμε και τον τρόπο που σουτάρεις, είπαμε σκούρα τα πράγματα...

Τα τρίποντα όμως έμπαιναν το ένα μετά το άλλο, η μπάλα δε χανόταν με τίποτα, η οργάνωση ήταν τέλεια, οι ασίστ έτοιμα καλάθια και οι βολές έβρισκαν μόνο διχτάκι..Πριν τον Μπάνε και πολύ πριν τον Πέτζα ήσουν ο ηγέτης από τον οποίο ξεκίνησε η χρυσή εποχή του ΠΑΟΚ.. Πάντα σεμνός, πάντα ήρεμος, πάντα λιγομίλητος..

Πικράθηκες και έφυγες την πρώτη φορά όταν σε κατηγόρησαν άδικα ότι έβρισες τον διαιτητή στα ελληνικά, ενώ ακόμα δυσκολεύεσαι να τα μιλήσεις! Πικράθηκες και δεύτερη φορά όταν δε μπόρεσες να παίξεις με την Εθνική (ενώ έπαιζαν άλλοι και άλλοι που ήταν λιγότερο έλληνες από εσένα) και σου στέρησαν τη χαρά των μεγάλων μας ευρωπαϊκών επιτυχιών για 3 ολόκληρα χρόνια, σε πικράναμε κι εμείς με τον τρόπο που σε πουλήσαμε στον Παναθηναϊκό και το έμαθες από την τηλεόραση..

Μπήκες μπροστά ακόμα και στα πιο δύσκολα μας χρόνια με κίνδυνο να λερώσεις το όνομα και την υστεροφημία σου, όταν ανέλαβες αντιπρόεδρος στην εξαφάνιση του Δρόσου και προπονητής στη μάχη του υποβιβασμού.. Ακόμα και τώρα που μεγαλώσαμε, όποτε πιάνουμε τη μπάλα σε καμιά αλάνα, να ξέρεις πως πάντα θα προσπαθούμε να βάλουμε τρίποντο με το ένα χέρι.

Κι αν δε τα καταφέρνουμε δεν πειράζει..

Τη στιγμή που σουτάρουμε θα λέμε "Κόρφας" και θα σε θυμόμαστε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!