Τα παλιά μου παλτά

Του Drac

Άνοιξη τώρα, εκτός αυτού πλησιάζει και περίοδος εξεταστικής, μέσα σε όλα αυτά έχουμε και πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση..(όχι προδότη συνδικαλιστή το κόμμα σου δεν ήταν ποτέ αριστερό!) Έχοντας λιώσει πάνω από βιβλία, μπουχτίζεις από την κλεισούρα και θέλεις να κάνεις έναν περίπατο έξω ρε αδερφέ. Η ελληνίδα μάνα όμως, ακόμη και τώρα που έξω έχει 20 βαθμούς, σου πετάει το κλασσικό "ρίξε κάτι επάνω σου, θα κρυώσεις!"

Περπατάω και σκέφτομαι "δεν είναι εποχή για πανωφόρια τώρα", όμως υπάρχουν κάποια πανωφόρια που πάντα θα επιβιώνουν, ανεξαρτήτως εποχής!  Και τέτοιας λογής είχαμε δει πολλά στην ομάδα μας! Μερικά αγγίζουν το όριο του επικού παλτού, που δηλαδή όσο και να ψάξεις σε οποιαδήποτε ομάδα, σε κάνει να πιστεύεις ότι συνομοτούσε το σύμπαν για να σου πονάν τα μάτια. 

Δε χρειάζεται απαραίτητα να αναφερθούμε στης τελευταίας δεκαετίας παλτά, μη ξεχνάμε ότι η ομάδα έφτασε ένα βήμα πριν την Α2, αλλά στα όσα υπήρχαν τα ωραία χρόνια που το μπάσκετ είχε τη δικιά του αίγλη. Αν έχετε κρύο αυτή τη στιγμή στο χώρο σας, εισέλθετε ελεύθερα! Πάμε λοιπόν..!

Δημήτρης Δέσπος

Συμπαθής ο Δημήτρης, με σωματοδωμή ίσως την καλύτερη που είχα δει ποτέ σε Έλληνα ψηλό, αλλά τόσο δειλία πουθενά αλλού. Ο Δέσπος έδινε την εντύπωση ότι φοβόταν και την σκιά του στα λίγα λεπτά που αγωνιζόταν και στα τρία χρόνια που αποτελούσε μέλος της ομάδας μας. Είχε όμως το γνώθι σαυτόν και ήξερε μέχρι που έφτανε γι αυτό και περασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στην Α2. Είναι ακόμα ενεργός αθλητής.

Στεφαν Μπεκ

Έχει αναφερθεί πολλές φορές στο blog ότι ήρθε σαν αντικαταστάτης του Πρέλεβιτς, οι περγαμηνές του σαν Πρωταθλητής Ευρώπης το 93, ίσως έπεισαν ένα δύο ότι θα το πετύχαινε. Χα όχι φίλε δεν, δεν πως το λέμε, game over. Μετά τον ΠΑΟΚ έπαιξε Β' κατηγορία Γερμανίας…Γερμανίας…Τη δεκαετία του '90 στα τέλη…Ανέβηκε η θερμοκρασία.

Ρικάρντο Περάλ

Βρήκαμε παίχτη καλύτερο από τον Στογιακοβιτς, μας το είχαν διαφημίσει. Σε τρία χρόνια άλλαξε τρεις θέσεις και έβαλε τόσους πόντους όσους έβαζε ο Πέτζα σε τρεις αγώνες. Το παλουκάρι όμως ήξερε πως το μπάσκετ δεν το έχει και έγινε καθηγητής! Μετά τον ΠΑΟΚ πάντα! Επίπεδο παλτουδίασης…IT’S OVER 9000!!!

Φρεντερίκο Πιέρι (το παλουκάρι αριστερά ντε!)

Ένα τρίποντο σε παιχνίδι Ευρωλίγκα με την Εφές Πίλσεν, αυτό μόνο θυμάμαι…Α ναι και τα άλλα γελάκια στον πάγκο μετά από μια ήττα..ΟΚ εισιτήριο και bon voyage ή buen viaje όπως είναι στην γλώσσα σου. 

Λευτέρης Κακιούσης

Όχι! Το τι πέτυχε με τον συμπολίτη Ηρακλή εδώ δεν μετρούσε. 10 χρόνια σε μια ομάδα έπρεπε να έρθει σε εμάς για να δει τον πρώτο και μοναδικό τίτλο της καριέρας του σαν παίχτης. Μπορεί να υπήρξε σπουδαίος point guard αλλά η παλτοποίηση του σε εμάς ήταν μονόδρομος. Μόνο το γεγονός ότι στον τελικό του 99 μπήκε στο τελευταίο λεπτό παρέα με τους εφήβους..Βασικά μπήκε; Δεν θυμάμαι. Αχ ζεστούλα!

Χουάν Αντόνιο Μοράλες

Χουάν ξέρω ότι άλλη μια φορά θα φάω κράξιμο για την επιλογή μου να σε βάλω σε λίστα με παλτά αλλά δεν μπορούσες να λείπεις. Οι δύο συνεχόμενες airball βολές σου στο διπλό με τον βάζελο με στέρησαν 5 χρόνια από την ζωή μου, αν δεν ήταν ο McRae ποιος ξέρει που θα έφτανε το νούμερο.

Ντίνος Αγγελίδης

Και μόνο που είσαι ο Αγγελίδης...

Φρέντερικ Βάις

Όχι μόνο έμεινε λίγο στην ομάδα, έμεινε και στην ιστορία σαν το μεγαλύτερο αγγούρι που πήραμε ποτέ, αν και νομίζω πως ο Αντριουσκεβίτσιους τον ξεπέρασε. Ποιος είναι ο κύριος; Έλα τώρα όλοι τον ξέρετε, αυτός που πέταξε από πάνω του ο Vince Carter!

Αισίως φτάνουμε στην δεκαετία του πόνου και πραγματικά δεν θέλω να πονέσω και άλλο ή τουλάχιστον να αναλύσω, οπότε θα φωνάξω μερικά παλτά για αναφορά.

Ραντόγιεβιτς, Οκούνσκι, Ζούγιοβιτς, Μαρμαρινός, Ραλίμι, Γκιλέσπι…..
ΟΧΙ ΦΤΑΝΕΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ!