ΠΑΟΚ και Εθνική

Του Δ.Α

Είμαστε στο Μundobasket της Ισπανίας, μια διοργάνωση στην οποία από το 1986, με εξαίρεση το 2002 η Εθνική δίνει πάντοτε το παρών όπως και σε όλες σχεδόν τις διοργανώσεις που διεξάγονται στο ενδιάμεσο (Ολυμπιακοί, Eurobasket). Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό θα αναρωτιέστε κάποιοι...Μα φυσικά τους παίχτες του ΠΑΟΚ που συμμετείχαν σε όλες αυτές τις διοργανώσεις!
 

Την εποχή του ανταγωνιστικού πρωταθλήματος που είχε την φήμη του “καλύτερου” της Ευρώπης, πολλοί ήταν οι παίχτες από την ομάδα μας που αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της Εθνικής στην οποία έπαιζαν με μια ταχύτητα παραπάνω. Βλέπετε την δεκαετία του '90 κυρίως, μια σωρεία μαϊμού Ελληνοποιήσεων ταλάνιζε το πρωτάθλημα, ενώ ο απεριόριστος αριθμός κοινοτικών που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ναι μεν το έκανε πιο ανταγωνιστικό, αλλά έκοβε ευκαιρίες από τους γηγενείς αθλητές. 

Οι περισσότεροι περίμεναν αυτές τις διοργανώσεις για να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους αντίθετα με άλλους που είχαν τον τσαμπουκά να κοιτάνε όλους τους “ιτς” και μαύρους στα μάτια (Γιαννούλης το πιο τρανταχτό παράδειγμα). Άλλοι είχαν απλά καλές σχέσεις με τις ομοσπονδίες ή πολύ απλούστερα υπήρχε έλλειψη παιχτών σε συγκεκριμένες θέσεις.

Ο Π.Α.Ο.Κ. Εκείνης της εποχής ήταν σημαντική μονάδα επάνδρωσης για την εθνική τόσο στις τελικές φάσεις όσο και στα προκριματικά, δίνοντας παίχτες πρώτης γραμμής, κάτι που τα τελευταία χρόνια ήταν ανύπαρκτό μέχρι να δούμε φέτος στην προετοιμασία της Εθνικής Τσαϊρέλη και Μπόγρη. Ας πάμε λοιπόν να δούμε τι γινόταν τότε. Φυσικά από την λίστα λείπει ο συνδικαλιστής τέως δήμαρχος Πειραιά, όλοι ξέρουμε γιατί.

Νίκος Σταυρόπουλος

Ο δικός μας Magic συμμετείχε στις εθνικές ομάδες από το 1976. Το '79 περνάει στην εθνική ανδρών  όπου καθιερώθηκε σαν δεύτερος playmaker πίσω από τον Γιαννάκη έχοντας πολύ μικρότερο χρόνο συμμετοχής. Γενικά οι προπονητές τον χρησιμοποιούσαν για να ξεκουράζει τον κλάψα, κάτι όμως που δεν τον εμπόδισε να έχει καλές εμφανήσεις ,όπως ο αγώνας με την Ισπανία στο παγκόσμιο του 1986. 

(ο αγώνας εδώ https://www.youtube.com/watch?v=4Su0Zi74VlY).

 

Στο κομβικό σημείο για το Ελληνικό μπάσκετ, κοινώς το Ευρωπαϊκό του 1987, παίζει ελάχιστα, τραυματίζεται και κάνει λάθη, αποτέλεσμα να του φάει την θέση ο μετέπειτα παίχτης του Πάοκ, Μέμος Ιωάννου. Συμμετείχε μέχρι την προετοιμασία του επόμενου Ευρωπαϊκού, δεν επιλέχθηκε στην δωδεκάδα και έκλεισε για αυτόν το κεφάλαιο Εθνική. 

Κάπου εκεί μέχρι το 1993 υπάρχει μια στείρα περίοδο για τους παίχτες του ΠAOK και την εθνική (ΟΧΙ ΡΕ Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΕΙ) μέχρι το 1993 που ακολουθεί ο...

Χρήστος Τσέκος

Ο Χρηστάρας κάνει την πρώτη του εμφάνιση με την Εθνική ανδρών σε επίσημη στο Ευρωμπάσκετ του 1993, είχαν προηγηθεί συμμετοχές στην εθνική ελπίδων και συμμετοχές σε μικρά τουρνουά με την ανδρών από το 1990. Φυσικά όπως και στον ΠAOK έτσι και στην εθνική έχει ρόλο παθητικό, να φορτώνεται με φάουλ και να παίζει άμυνα ξεκουράζοντας τον συνδικαλιστή.

Στο ευρωμπάσκετ του 1993 δεν παίζει πολύ, βλέπει το μεγαλύτερο μέρος του τουρνουά από τον πάγκο και σηκώνεται όταν είναι να αντιμετωπίσει παίχτες όπως ο Βράνκοβιτς. Γενικά περνάει το μεγαλύτερο μέρος του τουρνουά στον πάγκο μιας και ο Κιουμορτζόγλου δεν φημίζεται για τα rotation του, στο παιχνίδι κόντρα στην Λετονία σκοράρει 5 πόντους που ήταν και οι μοναδικοί του σε ολόκληρο το τουρνουά.

Στην αμέσως επόμενη διοργάνωση έχει άλλη μια φορά παθητικό ρόλο όμως κάνει σπουδαία παιχνίδια από αμυντική άποψη πάντα. Συγκεκριμένα στο παιχνίδι με την Αίγυπτο κόβει την φόρα από τον Σαμίρ Γκούντα που έχει κάνει γκόμενα τον αραχνούλη, ενώ στους αγώνες με την Κροατία είναι πάλι αυτός που αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει τον Βράνκοβιτς. Καλύτερο του παιχνίδι σίγουρα ο αγώνας με τις ΗΠΑ όπου για πρώτη φορά στην μέχρι τότε καριέρα του βρίσκει παίχτες στα κυβικά του που μπορεί να τους κοντράρει χωρίς να ανησυχεί τόσο για τα φάουλ (άσχετα αν φορτώθηκε πάλι). 

Ο Χρηστάρας μάλιστα έπαιζε και έσπρωχνε τόσο παθιασμένα τους ΝΒΑer Johnson και Mourning, που μάλιστα ένας εκ των δύο έχει βγει εκτός εαυτού σε ένα φάουλ που του έκανε ο Χρήστος με τον ίδιο να στέκεται απορημένος και να αναρωτιέται “τι έκανα”; Μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι ακόμα και ο Shaq έχει προβλήματα στην επίθεση μαζί του, μάρτυράς μας ο αγώνας,  δείτε προσεκτικά:

(https://www.youtube.com/watch?v=MW4_mH_YQIc).

Το παγκόσμιο είναι το κύκνειο άσμα του Αληταρά στην εθνική, έκτοτε δεν τον ξανακάλεσαν, ενώ το '97 αποχωρεί από την ενεργό δράση.

Nάσος Γαλακτερός

Ο Νάσος δεν ήταν άγνωστος στην εθνική, πέρασε από όλες τις μικρές εθνικές σαν γνήσιο ταλέντο μέχρι να καταλήξει στην ανδρών το 1988 στα προκριματικά του ευρωπαϊκού '89 στο οποίο όμως δεν επιλέγεται για την δωδεκάδα. Επιλέγεται όμως για το mundobasket του 90 κάνοντας εξαιρετικές εμφανίσεις ενώ συμμετάσχει σε όλες τις προκριματικές φάσεις για τα ευρωπαϊκά του '91 και '93 και το προολυμπιακό του '92. 

Το '93 έρχεται στον ΠAOK μας κερδίζοντας και θέση στην δωδεκάδα του Ευρωμπάσκετ 1993. Αυτό το τουρνουά του ανήκει στην κυριολεξία κάνοντας απίστευτα παιχνίδια (νομίζω πως ήταν δεύτερος σκόρερ της εθνικής), με καλύτερο του το παιχνίδι κόντρα στην Βοσνία όπου και πετυχαίνει 33 πόντους.

(ο αγώνας εδώ https://www.youtube.com/watch?v=4Jx9jzPFgD8)

Επίσης, σκοράει 17 με Ρωσία, 20 με Ισπανία και 17 με Ιταλία. Παρόλα αυτά η εθνική τερματίζει στην ισόβια για αυτήν από τότε 4η θέση.

Στο παγκόσμιο του Τορόντο δεν έχει την ίδια απόδοση ούτε και τον ανάλογο χρόνο συμμετοχής, έτσι οι αριθμοί του πέφτουν κατακόρυφα. Είναι μάλιστα και η τελευταία του συμμετοχή με την εθνική και έκτοτε δεν ξανασυμμετείχε.

Ευθύμης Ρεντζιάς

Η ώρα του νέου αίματος είχε φτάσει, και μάλιστα πολύ νωρίτερα από ότι νόμιζαν οι περισσότεροι. Ο Θύμιος, μέλος των εθνικών ομάδων από το 1991 (παίδων), κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην ανδρών τοτέ που έχει έρθει στην ομάδα μας (1993). Συμμετέχει σε φιλικά κυρίως αλλά το βάπτισμα του πυρός σε μεγάλη διοργάνωση θα το πάρει ένα χρόνο αργότερα.

Στο Παγκόσμιο του Τορόντο ο Ευθυμάκος δεν θα έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής αλλά θα κερδίσει εμπειρίες κάνοντας μια καλή εμφάνιση στον ημιτελικό με τις ΗΠΑ(6 πόντοι) και δεν έχει κλείσει καν τα 18 του.

Συμμετέχει και στο Ευρωμπάσκετ του 1995 πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις και μάλιστα απέναντι στον Βλάντε Ντίβατς στην πρεμιέρα πετυχαίνει 17 πόντους!

(παρακολουθείστε το παιχνίδι εδώ https://www.youtube.com/watch?v=JhRaCRNDzZ4 )

Είναι τότε που όλοι μιλάνε για το ταλέντο το οποίο δεν αργεί να το δείξει ένα μήνα περίπου αργότερα. 

Στο παγκόσμιο εφήβων του 1995 ο μπαρουτοκαπνισμένος σε ΠAOK και εθνική ανδρών Ρεντζιάς δεν έχει αντίπαλο να τον κοιτάξει στα μάτια. Κάνει εκπληκτικές εμφανίσεις και η Ελλάδα είναι στην πρώτη θέση του κόσμου!

Επόμενη διοργάνωση οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ατλάντα. Ο Ευθυμάκος έχει ρόλο δεύτερου ψηλού σε εκείνη την ομάδα αλλά η συνολική του παρουσία είναι καλή. Στο παιχνίδι με την Κίνα σκοράρει 12 πόντους ενώ στον αγώνα με το Πουέρτο Ρίκο έρχεται στα χέρια με τον Ρίβας ο οποίος κράτησε την παράδοση για καυγάδες των Πορτορικάνων σε κρίσιμα ματς.

Το 1997 στην Ισπανία ο προδότης κάνει διάλειμμα από την Εθνική και ο Θύμος γίνεται ο βασικός ψηλός έχοντας Back Up τον Γιάν-Γιάν. Είναι η ευκαιρία του και την γραπώνει από τα μαλλιά δείχνοντας το επιθετικό του ταλέντο αλλά κάνοντας και εμφανή το πρόβλημα του στην άμυνα. Στην επίθεση τα πάει αρκετά καλά με κορυφαία επίδοση τους 28 πόντους που πέτυχε στον μικρό τελικό με την Ρωσία, αμυντικά πάντως έχει φορτωθεί 35 πόντους από τον Μιχαΐλοφ και η τρίτη θέση άλλη μια φορά χάνεται. 

Την χρονιά εκείνη ο Θύμιος αφήνει τον ΠAOK για την Βαρκελώνη, στην Ελλάδα δεν τον ξαναβλέπουμε για καιρό παρά μόνο στα προκριματικά της εθνικής για το επόμενο Ευρωπαϊκό. Τότε όσοι τον ξαναβλέπουμε διαπιστώνουμε ότι κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει. Η αλλαγή ολοκληρώνεται στο μουντομπάσκετ όπου ο Θύμιος παρουσιάζεται πιο μυώδης από ποτέ. Σε αυτήν τη διοργάνωση είναι πιο ώριμος ενώ παίζει καλύτερη άμυνα. Δυστυχώς ο τότε προπονητής Γιαννάκης χρησιμοποιεί περισσότερο τον προδότη δίνοντας του περισσότερο χρόνο από ότι μπορεί να σηκώσει, ενώ πολλές φορές το δεύτερο σέντερ είναι ο Τσακαλίδης. 

Ο Ευθύμης με περιορισμένο χρόνο συμμετοχής όποτε μπαίνει στο παρκέ κάνει λες και πρέπει να καλύψει χαμένο έδαφος και παίζει σαν σκύλος, αλλά πολύ πιο ώριμα. Η κακή διαχείριση του άπειρου τότε προπονητή Γιαννάκη δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ενώ στον ημιτελικό οι γκρί παίζουν Γιουγκοσλαβία, και φυσικά αποτέλεσμα ίδιο και απαράλλακτο. Τέταρτη θέση. 

Να σημειωθεί ότι η Αμερική δεν κατέβασε NBAers αλλά μια επίλεκτη ομάδα Ευρωπαίων Αμερικάνων που κατέκτησε την Τρίτη θέση νικώντας την αδιάφορη Ελλάδα στον μικρό τελικό. Μέσα σε αυτούς ο Bill Edwards και Wendel Alexis, αμφότεροι στον ΠAOK τα επόμενα χρόνια.

Το 1999 συμμετέχει αποκλειστικά στα προκριματικά, αλλά λίγο πριν την διοργάνωση του Eurobasket τραυματίζεται(και αυτός) ανοίγοντας έναν κύκλο τραυματισμών που του στοίχησαν όχι μόνο την συμμετοχή αλλά και την καριέρα του.

Επιστρέφει μετά από πολύ καιρό στην αγωνιστική δράση και παρά τους τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν έχει κατακτήσει το double στην Ισπανία και φυσικά είναι έτοιμος το καλοκαίρι για την Εθνική. Στην πρεμιέρα του Ευρωπαϊκού με αντίπαλο την πρωταθλήτρια Ιταλία ο Ρεντζιάς ερχόμενος από τον πάγκο γυρίζει το παιχνίδι πετυχαίνοντας 22 πόντους με 3 τρίποντα αν και το τελειωτικό χτύπημα στους Ιταλούς το δίνει ο Αλβέρτης. Κάνει ότι μπορεί στα εναπομείναντα παιχνίδια και παρά την πολύ καλή εμφάνιση του με την Γερμανία του Νοβίτσκι και του Γερμανοποιημένου Shawn Bradley, οι Γερμανοί είναι αυτοί που νικούν στο τέλος. Η Ελλάδα θα αποκλειστεί από την συνέχεια και δεν θα παίξει στο παγκόσμιο της Indianapolis.

Η σεζόν  2002/03 είναι δύσκολη για τον Θύμιο. Αν και έχει κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι για την γη της επαγγελίας οι τραυματισμοί του έχουν κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά στα γόνατα του κάτι που του είπαν οι γιατροί των Sixers. Τότε θα δηλώσει "Διαπιστώνω αυτές τις λίγες εβδομάδες που είμαι στην Αμερική, ότι η μεγαλύτερη μ...α που έκανα στην καριέρα μου ήταν που δεν ήρθα στο ΝΒΑ το 1996, όταν με είχαν επιλέξει στο ντραφτ οι Nuggets". Ο Ευθύμης έχει καταλάβει ότι τα χρόνια του στον επαγγελματικό αθλητισμό είναι μετρημένα. 

Το Eurobasket 2003 αποτελεί την τελευταία εμφάνιση του Ρεντζιά με το εθνόσημο. Δίνει σώμα και ψυχή σε εκείνη την διοργάνωση. Στα ματς του ομίλου ο Ξανθός και το καμάρι του (Τσακαλίδης) που έτρεξε μέχρι Αμερική για να τον φέρει, γελοιοποιούνται. Ο μεν φαίνεται να μην ξέρει πώς να διαχειριστεί την ομάδα, ο δε τα έχει μονίμως χαμένα και αποδεικνύει ότι παρά τα χρόνια στο ΝΒΑ παραμένει άμπαλος.

Ο Ρεντζιάς καταπονημένος κάνει τις καλύτερες εμφανίσεις με την Εθνική ανδρών, δείχνοντας ταλέντο του, ερχόμενος μάλιστα από τον πάγκο. Στον αγώνα με την Τουρκία σταματάει τον ξέφρενο ρυθμό του NBAer Μεχμετ Οκούρ αναγκάζοντας τον σε πολλά λάθη κόβωντας του τον ρυθμό αλλά και τον ρυθμό της Τουρκίας(με αντίπαλο τον Τσακαλίδη ο Οκούρ έκανε πάρτυ). Σίγουρα το καλύτερο του ματς σε Ευρωπαϊκό με την ανδρών.

(δείτε εδώ το Β ημίχρονο https://www.youtube.com/watch?v=ik82qNkk-8Q)

Νωρίτερα στην πρεμιέρα είχε ξελασπώσει πάλι τον Τσακαλίδη με την Κροατία σκοράροντας 14 πόντους παίζοντας και πάλι δυνατή άμυνα στηριζόμενος στα τσακισμένα γόνατα του. Με την Ουκρανία στο Β ημίχρονο ηγείται και αυτός της αντεπίθεσης και η νίκη έρχεται. Δυστυχώς στα κρίσιμα knock out ματς ο Ευθύμης προδίδεται από τα γόνατα του και στα 3 εναπομείναντα ματς σκοράρει συνολικά 6 πόντους.

Αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα του Ευθύμη με την Εθνική, τρία χρόνια μετά μην έχοντας κλείσει καλά καλά τα 30 αποσύρεται από την ενεργό δράση.

Γιάννης Γιαννούλης

Ο έτερος Διόσκουρος, το συμπλήρωμα του Ρεντζιά τα χρόνια που ήταν συμπαίκτες σε ΠΑΟΚ και Εθνική! Αντίθετα με τον Θύμιο ο Γιάν-Γιάν άργησε 3 χρόνια μέχρι να συμμετάσχει σε μεγάλη διοργάνωση. Αμάσητος στην επίθεση δεν τον ένοιαζε ποιόν είχε μπροστά του. Σκύλος στην άμυνα και φοβερός ξυλοφορτωτής, ήταν ο τσαμπουκάς που χρειαζόταν η κάθε ομάδα. Όχι δεν ήταν κωλόπαιδο όπως κάποιοι Καράγκουτηδες παλιότερα και Μπατήδες τώρα. Ο Γιάννης ήταν (και είναι) μπασκετικός τσαμπουκάς. 

Στο παγκόσμιο των εφήβων τραυματίζεται και χάνει όλη την διοργάνωση, χάνοντας την ευκαιρία να ανέβει στο βάθρο.To 1996 συμμετέχει στην προετοιμασία της εθνικής και παίρνει μέρος σε δύο φιλικά με Αργεντινή και ΗΠΑ όπου σαν highlight έχει την τάπα στον Shaq. Και τι τάπα, πάνω σε κάρφωμα, κάτι για το οποίο θα μπορούσε να καυχιέται για το υπόλοιπο της ζωής του!

Την σεζόν 96/97 ο ΠAOK έχει πρόβλημα με σοβαρούς τραυματισμούς(Πέτζα, Skiles, Ρεντζιάς) και ο Γιαννούλης παίρνει για ένα μεγάλο διάστημα θέση βασικού. Κάνει πολύ καλά παιχνίδια και συμμετέχει στα προκριματικά του Eurobasket της Ισπανίας το 1997. Ο ρόλος του ίδιος με τον ρόλο του στον ΠAOK, να είναι το back up του Ρεντζιά και να κάνει όλη την βρώμικη δουλειά σε άμυνα και ριμπάουντ. Στον ημιτελικό με την Γιουγκοσλαβία είναι συγκλονιστικός στις μάχες που δίνει, αλλά η ομάδα χάνει και όπως είπαμε πριν, έρχεται τέταρτη θέση.

Η σεζόν 97/98 είναι πολύ κακή για τον Γιάννη που δεν τον καλούνε ούτε στην προετοιμασία (είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στην προετοιμασία της ομάδας μας). Ο Γιάννης όμως πεισμώνει και την επόμενη χρονιά κάνει ένα φοβερό πρωτάθλημα δίπλα στον Μπέρι και είναι έτοιμος για το Ευρωμπάσκετ του '99. Πιο φορμαρισμένος από ποτέ βγαίνει mvp στο τουρνουά Acropolis και όλα δείχνουν τέλεια. 

Η Εθνική πιθανόν να δέχτηκε τις ευχές του επίτιμου και τραυματίζονται Λιαδέλης, Οικονόμου, Ρεντζιάς και λίγο πριν την έναρξη ο Αλβέρτης. Ο Γιαννούλης μόνος ουσιαστικός ψηλός πρέπει να παίξει άμυνα για τον άγαρμπο Τσακαλίδη, άμυνα για τον ανύπαρκτο Καράγκουτη, αλλά και επίθεση για τον Καράγκουτη. Τα αντίπαλα τεσσάρια είναι πλέον αθλητικά και σιγά σιγά τραβιούνται έξω από την γραμμή του τρίποντου. Δύσκολα τα πράματα για τον Γιάννη που στο πρώτο ματς κυνηγάει πάνω κάτω τον Nowitzki, αλλά ξέρουμε την κατάληξη. Είναι συγκλονιστικός με την Τσεχία (19 πόντοι) ενώ δίνει απίστευτες μάχες στην άμυνα με Λιθουανία..Και η Εθνική πρώτη φορά στην τελευταία θέση.

Το 2001 είναι πάλι στην Εθνική, προσφέροντας τα αναμενόμενα κάνοντας καλές εμφανίσεις, όσο διήρκεσαν. Η ψαλίδα Ευρώπης NBA έχει αρχίσει να κλείνει ενώ βαριά 4άρια είναι πλέον μειοψηφία. Ο Γιάννης παίζει αποκλειστικά στο 5 αλλά η κατραπακιά δεν αργεί να έρθει. Παρά την φιλότιμη προσπάθεια του, η εθνική θα αποκλειστεί στα νοκ-άουτ παιχνίδια από την πολυεθνική Γερμανία. Ο Γιαννούλης κάνει ότι μπορεί απέναντι στον γερμανοποιημένο Shawn Bradley, το έργο είναι δύσκολο. 

Θα πάρει μέρος στην προετοιμασία για την Ολυμπιάδα της Αθήνας χωρίς να επιλεγεί. Έκτοτε δεν ξέρω αν έθεσε αυτός τον εαυτό του εκτός Εθνικής ή δεν τον ξανακαλέσανε. Από τότε δεν ξαναείδαμε ενεργό παίχτη του ΠΑΟΚ να καλείται ή να συμμετέχει στην Εθνική, ο Γιάννης ήταν ο τελευταίος.

Να σημειωθεί ότι είναι ακόμα ενεργός καλαθοσφαιριστής, σε μικρότερες κατηγορίες βέβαια.

Νίκος Μπουντούρης

Ο Μπουντούρης συμμετείχε στην ανδρών από το 1992 αλλά πρώτη του συμμετοχή σε μεγάλο τουρνουά ήταν το 1994 στο παγκόσμιο του Τορόντο. Εκεί σαν αναπληρωματικός του Παταβούκα κάνει συμπαθητικές εμφανίσεις αλλά γενικά δεν έχει πολύ χρόνο συμμετοχής. Παίζει και αυτός στον αγώνα κόντρα στις ΗΠΑ και σκοράρει 5 πόντους.

 

Στο ευρωπαϊκό της Αθήνας απουσιάζει καθώς και από την Ολυμπιάδα, αλλά είναι παρών το 1997 στην Ισπανία. Αν και προερχόμενος από σπουδαία χρονιά με τον ΠΑΟΚ συνεχίζει να είναι αναπληρωματικός του Παταβούκα ενώ σε πολλά ματς δεν παίρνει χρόνο συμμετοχής. Βάζει 4 πόντους στον ημιτελικό με τους Ρώσους αφού έχει προσπαθήσει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα του Καλαϊτζή. Η 20άρα και η 4^η θέση είναι συνεπείς πάντως στο ραντεβού τους.

Στο παγκόσμιο της Αθήνας είναι παρών κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα, να οργανώνει. Δεν δίνει σημασία στο σκοράρισμα επειδή η ομάδα έχει σκόρερ, αυτός είναι οργανωτής. Καλύτερο παιχνίδι τότε ο ημιτελικός με την Γιουγκοσλαβία που κατεύθυνε την ομάδα με μαεστρία ενώ είχε ξεκινήσει και βασικός.

Στην περίεργη χρονιά του 1999 ο Μπουντούρης μεταπηδάει στον Βάζελο. Στο χειρότερο τουρνουά της εθνικής όπως και ο Γιαννούλης κάνει τα αδύνατα δυνατά για να αποτρέψει αυτό που συνέβηκε, χρίζεται και δεύτερος σκόρερ με την Λιθουανία (14 πόντοι).

Θα επανεμφανιστεί σε προκριματικά για το 2001 καθώς και στο ακρόπολις του 2000 που και ήταν οι τελευταίες εμφανίσεις του με την Εθνική.

Γιώργος Μπαλογιάννης

Ο Μοϊκάνος αν και αγωνίστηκε με τις μικρές εθνικές ποτέ δεν πήρε μέρος με την Ανδρών σε κάποια διοργάνωση μέχρι το παγκόσμιο της Αθήνας.

Εκεί ο Γιώργος μπήκε φουριόζος μετά την εκπληκτική χρονιά που έκανε σαν αναπληρωματικός του Πέτζα. Σε όλους τους αγώνες είναι ο 6^ος παίχτης της ομάδας κάνοντας θετικές εμφανίσεις.

Κορυφαίο του μάτς σίγουρα αυτό κόντρα στην Ισπανία όπου βάζει χειροπέδες στον Ερέρος και τους μαχαιρώνει με ένα απίστευτο εκτός ισορροπίας τρίποντο σε κρίσιμο σημείο του παιχνιδιού.

Παίρνει μέρος και στην ημιτελική φάση του Ευρωμπάσκετ του '99 καθώς και στην διοργάνωση του 2001. Εκεί ήταν σκιά του εαυτού, όπως και όλοι σχεδόν στην ομάδα. Βγάζει όλο το Ευρωμπάσκετ χωρίς πόντο και αργότερα δεν ξανακαλείται.

Ειδικές μνείες

 

Μπάνε Πρέλεβιτς

Αν και οι νεότεροι μάθαμε τον Μπάνε με το ΣερβοΕλληνικό διαβατήριο, λίγοι θυμούνται πως στις διοργανώσεις που η Γιουγκοσλαβία ήταν τιμωρημένη λόγω πολέμου, συμμετείχε στην προετοιμασία της εθνικής της ομάδας. Όνειρο που έμεινε ανεκπλήρωτο για αυτόν καθώς και στις 2 διοργανώσεις η Γιουγκοσλαβία αποκλείστηκε πριν καν πατήσει επισήμως στο παρκέ. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να βλέπαμε τον Μπάνε στην θέση που μέχρι πρότινος ανήκε στον Ντράζεν (όσο η Κροατία ήταν μέρος της Γιουγκοσλαβίας), εναντίον της Dream Team.

 

Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς

Αντίθετα με τον Μπάνε, ο Πετράκης είχε καλύτερη τύχη και αγωνίστηκε με την Γιουγκοσλαβία ενώ κατέκτησε και 2 τίτλους (Eurobasket 2001, Mundobasket 2002 και 3η θέση το 1999 στην Γαλλία).

Τζον Κόρφας

Δεν ξέρω πόσοι το θυμούνται αλλά ο Τεν-Τεν υπήρξε μέλος της εθνικής. Όταν τελικά απέτυχαν οι προσπάθειες του ξανθού για απαγόρευση χορήγησης Ελληνικού διαβατηρίου στον Κόρφα ,που ήταν ιδια περίπτωση με τον Γκάλη, κατάφερε να παίξει στην εθνική ομάδα. Οι προσπάθειες του ξανθού τελικά δεν πήγαν χαμένες και πάνω σε αυτές στηρίχθηκαν οι Γάλλοι με αποτέλεσμα ο Τεν-Τεν να αποκλειστεί από την διοργάνωση. 

Δυστυχώς δεν υπάρχουν κάποια παιχνίδια του Κόρφα με την Εθνική (τουλάχιστον εμένα μου διαφεύγει κάποιο). Έκτοτε δεν έγινε κάποια προσπάθεια επαναφοράς του. Εμετικέ ξανθέ ελπίζω να νιώθεις περήφανος, να χαίρεσαι την ελληνοποίηση του Λέντκοφ ή την μαϊμού ελληνοποίηση του Ντιαλό...Δυστυχώς η τιμωρία του Κόρφα με την Εθνική είχε αντίκτυπο και στη δική μας την ομάδα, μιας και στερηθήκαμε τις υπηρεσίες του Τεν-Τεν στην Ευρώπη για 3 ολόκληρα χρόνια...