Ιακοπίνι, Ραγκάτσι, Ρουσκόνι, Τσέκος κτλ κτλ..

Τώρα εσύ περιμένεις από μένα να κάτσω να κάνω αφιέρωμα για το χαμένο final-4 της Αθήνας..Να σου πω γιατί  πήρε ο ύπνος τον Ίβκοβιτς και καθόταν και έβλεπε τον Ιακοπίνι να βάζει το ένα τρίποντο μετά το άλλο, αφήνοντας τον χειρότερο αμυντικό της ομάδας, τον Μπάνε, πάνω του. Να σου πω γιατί είδαμε τον κατά 20 πόντους κοντύτερο Μπουντούρη πάνω στον Κούκοτς. Γιατί δε μπορούσε κανείς να μαρκάρει τον Ρουσκόνι και όποτε προσπαθούσε ο καταραμένος του σφύριζαν κατευθείαν φάουλ. Γιατί τράκαρε ο Τσέκος λίγο πριν το final-4..

Γιατί ο συνήθως ψύχραιμος και εύστοχος από τη γραμμή Μπάνε, έχασε την κρίσιμη 1+1. Γιατί δεν έδωσε τη μπάλα στον Κόρφα που περίμενε ολομόναχος στο τρίποντο και έκανε αυτή την τραγική επιλογή. Γιατί αφήσαμε αμαρκάριστο τον ανύπαρκτο Ραγκάτσι και μας έδωσε τη χαριστική βολή. Γιατί η ΕΤ1 δεν έδειξε ποτέ την τελευταία φάση με το σούτ απελπισίας του Μπάνε απ'το κέντρο.

Ε λοιπόν, δε σφάξανε που θα μιλήσω για όλα αυτά! Πρέπει να έχει λήξει και η εγγύηση για το laptop μου και δεν είναι καιρός για έξοδα..Και μόνο που βλέπω τις εικόνες και αναγκάζομαι να αναφέρω αυτά τα ονόματα συγχύζομαι! Οπότε μόνο και μόνο για τους νεαρούς της παρέας μας που δε τα πρόλαβαν και θέλουν να μάθουν πως έγιναν τα γεγονότα, αναδημοσιεύω το άρθρο του Βασίλη Σκουντή για το πως η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης έχασε μέσα από τα χέρια της τον τίτλο του Πρωταθλητή, που θεωρούσαν όλοι δεδομένο..:

6ο ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΠΟΤΕ: Τρίτη 13 και Πέμπτη 15 Απριλίου 1993. ΠΟΥ: Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, Πειραιάς  
ΑΥΤΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Λιμόζ ...ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Τρίτος ο ΠΑΟΚ
ΜVP: Τόνι Κούκοτς

«Το τέλος του μπάσκετ». Με τον τίτλο αυτό είχε κυκλοφορήσει λίγες μέρες μετά το πρώτο εν Ελλάδι  φάιναλ φορ το περιοδικό «Τρίποντο» σχολιάζοντας με εντόνως πεσιμιστική διάθεση τον τρόπο με τον οποίο στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης μια ομάδα χωρίς ιδιαίτερο ταλέντο, αλλά με «παίκτες σε  αποστολή», η οποία δάγκωνε στην άμυνα, επιμήκυνε τον χρόνο της επίθεσης και έβγαζε από τη μύγα ξύγκι!

Υπό τις οδηγίες του «Μπόζα», που άλλαξε τροπάριο και μετά το ολοκληρωτικό μπάσκετ της Γιουγκοπλάστικα κατέφυγε (στην παλιά κολεγιακή συνταγή: βλέπε  50's με τον απεριόριστο χρόνο της επίθεσης των ομάδων που αντιμετώπιζαν το Κάνσας για να μη φτάνει συχνά η μπάλα στα χέρια του Γουίλτ Τσάμπερλεν) ή μηχανεύθηκε ο ίδιος  το «delay basketball», η Λιμόζ ανέτρεψε τα προγνωστικά και έγινε η πρώτη (και η μόνη στα χρονικά) γαλλική ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο.

Συν τοις άλλοις η Λιμόζ, η οποία στη δεκαετία του '80 είχε κατακτήσει δύο Κύπελλα Κόρατς (με σουπερστάρ τον Αμερικανό Μέρφι) καθιέρωσε ένα στιλ μπάσκετ που υιοθετήθηκε από πολλές ευρωπαϊκές ομάδες ως ασφαλής μέθοδος επιτυχίας!

Ενώ στα κουτιά που περιέχουν γυαλικά, υπάρχει πάντοτε η ετικέτα «Fragile», οι πορσελάνες της Λιμόζ αποδείχτηκαν άθραυστες! Ο σπεσιαλίστας των ειδικών αμυντικών αποστολών (και καλά εκπαιδευμένος σε αυτές από τις επικές μονομαχίες του με τον Γκάλη) Ρισάρ Ντακουρί, το «ξανθό σκυλί» από το Μάριμπορ (Γιούρε Ζντοβτς), ο σεσημασμένος για τις εκτελεστικές ικανότητές του (από την εποχή των «Phi Slama Jama»του Χιούστον) Μάικλ Γιανγκ ήταν οι πριμαντόνες της ομάδας, που διέθετε επίσης ρολίστες πολυτελείας όπως ο Μπιλμπά,ο Ρέντεν, ο Μ' Μπαϊά, ο Φορτέ και ο Βερόβ.

Στον πρώτο ημιτελικό η Λιμόζ κατάπιε τη Ρεάλ, αλλά ο ΠΑΟΚ σε πείσμα όχι τόσο των προσδοκιών και της έδρας, όσο των αντικειμενικών ικανοτήτων και της αξίας του, πάτησε την ιταλική πεπονόφλουδα και σωριάστηκε. Η άμυνα της ελληνικής ομάδας δεν κατάφερε να αναχαιτίσει τα τρίποντα του Μάσιμο Γιακοπίνι, ενώ στην τελευταία επίθεση της Μπενετόν Τρεβίζο δέχτηκε ένα καλάθι που έμοιαζε με μαχαιριά από τον άσημο (αλλά ήρωα εκείνης της νύχτας) Μαουρίτσιο Ραγκάτσι.

Ο ΠΑΟΚ είχε την ευκαιρία να  ισοφαρίσει, αλλά η τελευταία επίθεσή του (με τον Πρέλεβιτς να μπουκάρει στη ρακέτα και να αστοχεί) μνημονεύεται ως παράδειγμα προς αποφυγήν!

Στον τελικό που εξελίχθηκε σε δυσφήμηση του μπάσκετ, η Λιμόζ νίκησε την Μπενετόν με 59-55 (ημίχρονο 22-28) και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης μπροστά σε (πολλές) άδειες κερκίδες, καθώς οι οπαδοί του ΠΑΟΚ αποχώρησαν μετά τον μικρό τελικό, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαιτησία του ημιτελικού.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1. Λιμόζ
2. Μπενετόν Τρεβίζο
3. ΠΑΟΚ
4. Ρεάλ Μαδρίτης

OI HΜΙΤΕΛΙΚΟΙ

ΛΙΜΟΖ-ΡΕΑΛ 62-52
ΛΙΜΟΖ: Μ. Γιανγκ 20, Ντακουρί 14, Φορτέ 9, Ρεντέν 6, Ζντοβτς 5, Μπιλμπά 4, Μπιτέρ 4, Μ' Μπαϊά, Βερόβ
ΡΕΑΛ: Σαμπόνις 19, Μπιριούκοβ 10, Καργκόλ 8, Μπράουν 6, Α. Μαρτίν 5, Λάσα 2, Αντούνεθ 2, Σάντος

ΜΠΕΝΕΤΟΝ-ΠΑΟΚ 79-77
ΜΠΕΝΕΤΟΝ: Ρουσκόνι 23, Ιακοπίνι 17, Κούκοτς 15, Τιγκλ 9, Βιανίνι 7, Ραγκάτσι 5, Μιάν 3, Πελεκάνι, Σκαρόνε
ΠΑΟΚ: Πρέλεβιτς 21, Λέβινγκστον 18, Μπάρλοου 14, Κόρφας 12, Φασούλας 9, Μπουντούρης 3, Φιλίππου, Μπαλογιάννης, Μαματζιόλας, Κουκλάκης

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 3Η ΘΕΣΗ

ΠΑΟΚ-ΡΕΑΛ 76-70
ΠΑΟΚ: Μπάρλοου 20, Κόρφας 16, Πρέλεβιτς 15, Λέβινγκστον 11, Μπουντούρης 8, Φασούλας 4, Μαματζιόλας 2, Φιλίππου, Μπαλογιάννης, Κουκλάκης
ΡΕΑΛ Μπιριούκοβ 16, Σαμπόνις 14, Μπράουν 12, Α.Μαρτίν 11,Σάντος 6, Λάσα 5, Καργκόλ 4, Αντούνεθ 2, Σίλβα, Ρομάι

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

ΛΙΜΟΖ-ΜΠΕΝΕΤΟΝ
ΛΙΜΟΖ: Ζντοβτς 9 (3ασ., 6λ.), Βερόβ 3, Μ. Γιανγκ 18 (5/12δ., 2/8τρ., 2/3β., 7ρ., 2κλ.), Μπιλμπά 15 (5/6δ., 5/6β., 8ρ., 2κλ.), Ρέντεν 6 (10ρ.), Ντακουρί 3 (4ρ.), Φορτέ 4, Μπιτέρ 1. Κόουτς: Μάλκοβιτς
ΜΠΕΝΕΤΟΝ: Μιάν 5, Τινγκλ 19 (5/10δ., 1/2τρ., 6/7β., 4ρ.), Κούκοτς 14 (1/5δ., 3/6τρ., 3/6β., 5ρ., 3ασ.), Βιανίνι 2, Ρουσκόνι 13 (6/10δ., 1/3τρ., 15ρ.), Γιακοπίνι 2, Πελακάνι, Σκαρόνε. Κόουτς: Σκάνσι.
Διαιτητές: Ζιχ (Πολωνία)- Ρεμς (Σλοβενία)

Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

·         ΚΩΔΙΚΟΣ: «Stankovic+ FIBA Mafia», όπως έγραφαν στο πανό που ανάρτησαν στην εξέδρα του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας την Πέμπτη οι οπαδοί του ΠΑΟΚ για να πικάρουν τον Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς . Οι ΠΑΟΚτσήδες χρέωσαν στον γενικό γραμματέα της FIBA τη διαιτησία του ημιτελικού και γι' αυτό μάλιστα δεν περιορίστηκαν στα συνθήματα, αλλά αποχώρησαν κιόλας με επιδεικτικό τρόπο πριν από την έναρξη του τελικού.

·         Ο ΩΡΑΙΟΣ: Ο (μετέπειτα παίκτης της ΑΕΚ) Τζιμ Μπιλμπά με την απόδοσή του στον τελικό αποδείχθηκε καταλύτης στη νίκη της Λιμόζ και συν τοις άλλοις ανταπέδωσε την εμπιστοσύνη και την αγάπη του Μάλκοβιτς. Αυτός ήταν ο αγώνας της ζωής του!

·         Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ: Στον Μπάνε Πρέλεβιτς έλαχε ο κλήρος να χάσει το σουτ που έμελλε να βάλει έπειτα από πέντε χρόνια στο Σαν Τζόρντι. Στην κατάληξη μιας κακώς σχεδιασμένης επίθεσης ο Μπάνε σούταρε μέσα στην... πλημμύρα και αστόχησε. Ελέχθη κατά κόρον ότι έπρεπε αντ’ αυτού να σουτάρει ο Λέβινγκστον, αλλά μετά τον πόλεμο όλοι γίνονται στρατηγοί. Απλά, για την ιστορία, ήταν Τρίτη και μάλιστα Μεγάλη Τρίτη και 13 του μηνός. Κοινώς (και με βάση τη γρουσουζιά της ημέρας) πού πας ρε Καραμήτρο!

·         Ο ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΣ ΗΡΩΑΣ:  Ο Φρεντερίκ Φορτέ, ο οποίος μπορεί να μην πέτυχε καλάθι (0/4 σουτ) στον τελικό, έκανε όμως το καθοριστικό κλέψιμο και μάλιστα από τον Τόνι Κούκοτς στην τελευταία επίθεση της Μπενετόν…

·         ΠΗΓΕ ΤΣΑΜΠΑ: Τα ... καντήλια που έριχνε από την πρώτη στιγμή ο ούτως ή άλλως αθυρόστομος (υπεύθυνος διακίνησης εισιτηρίων εκ μέρους της ΕΟΚ) Βασίλης Ζερβουδάκης. Δεν δίσταζε να κλείνει το τηλέφωνο βρίζοντας ασύστολα ακόμη και... υπουργούς που ζητούσαν εισιτήρια, προσκλήσεις και διαπιστεύσεις.

·         ΤΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ: Μεγάλη Πέμπτη και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη για να ακούσουν τα... Δώδεκα Ευαγγέλια γυρνώντας την πλάτη στον τελικό. Αλλιώς περίμεναν εκείνη τη νύχτα...

·         Η ΓΚΑΦΑ: Η απουσία του τραυματία (σε τροχαίο ατύχημα, λίγες μέρες πριν από το φάιναλ φορ) Χρήστου Τσέκου προκάλεσε σύγχυση στον ΠΑΟΚ. Ο Φασούλας έπαιξε μόλις 22 λεπτά, αποβλήθηκε με 5 φάουλ και δεν μπόρεσε να σπρώξει τον Στέφανο Ρουσκόνι, που έκανε πάρτι σημειώνοντας 23 πόντους.

·         ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ: Είναι αλήθεια ότι στο ημίχρονο του τελικού ο κομισάριος της FIBA Nαρ Ζανολίν επισκέφθηκε τους διαιτητές στα αποδυτήρια και τους... μάλωσε επειδή «δεν παίζετε σύμφωνα με τις προδιαγραφές της άμυνας και δεν αφήνετε το physical game»; Το ποιον ευνοούσε το physical game είναι σαν το τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια! Όχι πάντως ο Κούκοτς που μιλούσε ξένες γλώσσες...

·         Η ΑΤΑΚΑ:  «Απόψε πέθανε το μπάσκετ. Αν αυτό είναι το μπάσκετ του μέλλοντος, τότε εγώ θα αποσυρθώ για να ασχοληθώ με την πιτσαρία μου». Τάδε έφη Πέταρ Σκάνσι μετά την ήττα της Μπενετόν από τη Λιμόζ στον τελικό. Ο Κροάτης προπονητής ήταν σκασμένος από το χουνέρι που επιφύλαξε η Λιμόζ στην ομάδα του (που μάλιστα φορούσε ... λαμέ φανέλες), αλλά δεν πραγματοποίησε την απειλή του. Είχε όντως μια πιτσαρία στην κεντρική πλατεία του Σπλιτ, αλλά συνέχισε το προπονητιλίκι και μάλιστα αργότερα πέρασε και από τον πάγκο του ΠΑΟΚ

·         ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ: Το εξαιρετικό μαρκάρισμα του Τόνι Κούκοτς   από τον Τζιμ Μπιλμπά στον τελικό, χώρια οι 15 πόντοι και τα 8 ριμπάουντ που έγραψε ο εκ Γουαδελούπης ορμώμενος φόργουορντ.

·         ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ: Πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ ανακηρύχθηκε (από το ημίχρονο, όπως συμβαίνει συνήθως σε όλους τους τελικούς) ο Τόνι Κούκοτς, αλλά -όπως και το 1991 στο Παρίσι- δεν άξιζε αυτόν τον τίτλο. Το παράσημο στην πραγματικότητα ανήκει στον Μάικλ Γιανγκ, ο οποίος αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1998 και έκτοτε βρίσκεται (με διάφορες προπονητικές και διοικητικές ιδιότητες) στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον.

·         ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ... : Το θανατηφόρο σουτ του Ραγκάτσι στην τελευταία επίθεση της Μπενετόν. Το καλάθι που κόστισε στην καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα (και σίγουρα κορυφαία πεντάδα) της Ευρώπης την τριετία 1991-1994, τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης.

·         ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ: Έχουν περάσει από τότε 18 χρόνια και βλέπω ακόμη μπροστά μου τον Νίκο Βεζυρτζή σε κατάσταση αφασίας, εκεί όπου συναντώνται ο εφιάλτης και η απόγνωση. Το φιάσκο του φάιναλ φορ κόστισε στον ΠΑΟΚ πολύ περισσότερα πράγματα από ένα τρόπαιο: ζαλισμένη σαν κοτόπουλο η ομάδα έγινε λεία στα νύχια του Ολυμπιακού στην ημιτελική σειρά των πλέι οφς, έμεινε εκτός τελικού και Ευρωλίγκας, έχασε τον Φασούλα, ξέμεινε από λεφτά και στάθηκε ανήμπορη να δημιουργήσει δυναστεία.