O Αχιλλέας γενικά ήταν άτυχος..1ον γιατί έπεσε πάνω στον Μπάνε και 2ον γιατί είχε σοβαρούς τραυματισμούς. Ο στίχος "κι ο Μαματζιόλας σταθερός" δε βγήκε μόνο και μόνο για να κάνει ομοιοκαταληξία με το "Γαλακτερός". Ήταν σταθερός και ήξερες τι να περιμένεις από αυτόν. Ρολίστας, όχι από τους διακοσμητικούς που έμπαιναν στο τέλος όταν η διαφορά ήταν στους 40 πόντους, ούτε από αυτούς που έτρεμε το φυλλοκάρδι σου κάθε φορά που έπιανε μπάλα. Το ήξερε το τόπι και το έδειχνε σε κάθε ευκαιρία.
Παίχτης εργαλείο στα χέρια κάθε προπονητή, καλός αμυντικός και φυσικά πολύ καλός σουτέρ. Πως άλλωστε θα άντεχε στη χρυσή εποχή μιας ομάδας από το '89 έως το '96 που πρωταγωνιστούσε σε Ελλάδα και Ευρώπη και είχε τόσα αστέρια στο ρόστερ της?
Αδικία Νο 1, που έφεραν τον οξυγονοκολλητή τον Μπεκ όταν έφυγε ο Μπάνε και αδικία Νο 2 και μεγαλύτερη, που έγινε αλλαγή με τον Κακιούση, αμέσως κιόλας μετά την επική του εμφάνιση απέναντι στον Παναθηναϊκό στα πλέι-οφ, με εκείνο το εκπληκτικό και αψεγάδιαστο 29 πόντοι με 6/6 δίποντα, 5/5 τρίποντα και 2/2 βολές!!!
Εκτός από όλα αυτά ο Αχιλλέας Μαματζιόλας είναι και ένας εκπληκτικός χαρακτήρας, που μας έκανε την τιμή, μαζί με τον Γιαννούλη, να είναι προπονητής μας στον φιλανθρωπικό αγώνα που δώσαμε με τον Άρη, με τις οδηγίες του και τις μπασκετικές του γνώσεις να είναι καταλυτικές στην έκβαση του αγώνα.
Αχιλλέα σε ευχαριστούμε για όλα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου