Λένε πως η αναγνώριση αργεί να έρθει. Ειδικά στη χώρα μας. Πολλές φορές έρχεται και μετά θάνατον..Κάποιες άλλες και καθόλου. Ευτυχώς στην περίπτωση του Σούλη Μαρκόπουλου ισχύει το πρώτο. Άργησε, αλλά ήρθε! Τουλάχιστον από τον κόσμο, γιατί ο Σούλης ποτέ δεν είχε τις δημόσιες σχέσεις που είχαν άλλοι και έπαιρναν δουλειές. Ποτέ δεν επιβραβεύθηκε απόλυτα για την προσφορά του και την αξία του. Γιατί μη μου πείτε πως ο Ζούρος ή ο Τρινκέρι είναι καλύτεροι προπονητές ή πιο άξιοι να αναλάβουν τον πάγκο της Εθνικής...
Περίπου 35 χρόνια στους προπονητικούς πάγκους (μόλις από τα 29 του!), εργάτης των γηπέδων, σταμάτησε κι αυτός όπως κι ο γιός του πρόωρα το μπάσκετ λόγω μιας πνευμονίας, όμως δε μπορούσε με τίποτα να απομακρυνθεί τελείως από αυτό που αγαπούσε όσο τίποτα άλλο. Σαν παίχτης, όλοι έχουν να λένε για τις αμυντικές του ικανότητες, καθώς όλα τα αστέρια των αντίπαλων ομάδων δεινοπαθούσαν κάθε φορά που τα αναλάμβανε ο Σούλης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Αρίστος Μούμογλου του Ηρακλή, ο οποίος την επομένη του εκπληκτικού του ρεκόρ των 145 πόντων τέθηκε αντιμέτωπος με τον Σούλη, που αγωνιζόταν τότε στον Δημόκριτο. Αποτέλεσμα? Τον κράτησε στους 15 πόντους...
Τα πρώτα δείγματα του προπονητικού του ταλέντου τα έδειξε με τον Δημόκριτο, όταν κατάφερε (από το 1978 που τον ανέλαβε) να τον διατηρήσει στην Α' Εθνική επί 8 συναπτά έτη! Μάλιστα σε αυτό το διάστημα κατάφερε να κερδίσει όλες τις ομάδες πλην του Παναθηναϊκού. Η πορεία του έκτοτε συνεχώς ανοδική. Με τον Ηρακλή του Ντέιβιντ Ίνγκραμ έγινε ευρύτερα γνωστός, ενώ το ήθος του είναι παροιμιώδες. Δε νομίζω σήμερα να υπάρχουν πολλοί πρώτοι προπονητές που μετά από 14 χρόνια καριέρας να δέχονται να δουλέψουν ως βοηθοί. Αυτό ακριβώς έκανε τη σεζόν 1992-93 όταν δέχτηκε να γίνει βοηθός του Ντούσαν Ίβκοβιτς στον ΠΑΟΚ. "Ήθελα να δω από κοντά πως δουλεύει μια διαφορετική σχολή απ'την ελληνική", είπε πρόσφατα σε συνέντευξη του.
Η ευκαιρία του όμως δεν άργησε να έρθει..Την επόμενη σεζόν και αφού οι δρόμοι Ίβκοβιτς-ΠΑΟΚ χώρισαν μετά τα Χριστούγεννα, ο Σούλης αναλαμβάνει πρώτος προπονητής. Το μπάσκετ που παίζει η ομάδα επί ημερών του είναι εκπληκτικό και ίσως ο ορισμός του ολοκληρωτικού. Φτάνει στην κατάκτηση του κυπέλλου Κόρατς με μεγάλες νίκες, εντυπωσιακές ανατροπές και σχετική ευκολία, ενώ του κλέβουν και ένα πεντακάθαρο πρωτάθλημα με τα γνωστά αίσχη μέσα στο ΣΕΦ. Η ανταμοιβή του όμως γι'αυτή την εκπληκτική πορεία ήταν να μην ανανεωθεί το συμβόλαιο του και η ομάδα να ανατεθεί στον Σάκοτα...
Δεύτερη αδικία από πλευράς της ομάδας μας ήταν τη σεζόν 2005-06 όταν κλήθηκε εσπευσμένα να σώσει την ομάδα, η οποία αντιμετώπιζε το φάσμα του υποβιβασμού, βρισκόμενη στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά για ένα μπρος-πίσω του Γκαγκαλούδη, στον αγώνα με το Μαρούσι για τα πλέυ-οφ, έχασε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή την είσοδο στην 4άδα. Έκανε όμως ένα εκπληκτικό σερί κερδίζοντας ακόμη και τον Πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό!
Αλλάχτηκε και πάλι από τον ημιπαράφρωνα Πανελούδη που έφερε ξανά πίσω τον Μπάνε, τον οποίο είχε διώξει για να φέρει τον Μαρκόπουλο!!! Η τρίτη αδικία ευτυχώς αποφεύχθηκε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν επικράτησε η λογική και ο Σούλης έμεινε τελικά στην ομάδα μας.
Έχει δουλέψει σε όλες τις μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, Άρη, Ηρακλή, Μακεδονικό), στην ΑΕΚ και στο Μαρούσι, το οποίο έβγαλε στην Ευρωλίγκα. Και αντί να κάτσει και την επόμενη χρονιά και να απολαύσει τους καρπούς του αγωνιζόμενος στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, εκείνος προτίμησε να έρθει στον διαλυμένο από τη λαίλαπα Δρόσου ΠΑΟΚ, στον οποίο βρίσκεται μέχρι σήμερα για 4η συνεχόμενη χρονιά. Το 2008 αναδείχτηκε κορυφαίος Έλληνας προπονητής, ενώ στις 19 Φεβρουαρίου 2011 έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ που έφτασε τους 500 αγώνες σε Α΄ Εθνική και Α1 και συνεχίζει ακάθεκτος μέχρι σήμερα φτάνοντας τους 566 αγώνες!
Τον έχουν πεί παρωχημένο, ξεπερασμένο, με κολλήματα σε συγκεκριμένους παίχτες και στυλ παιχνιδιού, αλλά όποιος συνεργάστηκε μαζί του μιλάει με τα καλύτερα λόγια για έναν άνθρωπο με απίστευτο ήθος και τρομερές γνώσεις γύρω από το άθλημα. Άλλωστε τα αποτελέσματα και η πορεία του όλα αυτά τα χρόνια μιλάνε από μόνα τους. Δεν είναι τυχαίο πως σε όσες ομάδες δούλεψε κέρδισε μόνο συμπάθειες και έφυγε σαν φίλος.
Κύρια γνωρίσματα του η σκληρή δουλειά και οι πολύωρες προπονήσεις, το πατερναλιστικό στυλ του προς τους παίχτες, η ομαδικότητα και φυσικά..η άμυνα. Φορμάρει τις ομάδες του συνήθως μετά τον Φεβρουάριο, στην καταλληλότερη δηλαδή εποχή, πετυχαίνοντας συχνά μεγάλα σερί νικών. Από τους λίγους προπονητές που δουλεύει ατομικά με κάθε παίχτη και προσπαθεί να βελτιώσει τις ικανότητες του.
Το παιχνίδι των ομάδων του Μαρκόπουλου δεν είναι εντυπωσιακό. Δε θα δείς καρφώματα και αιφνιδιασμούς, ούτε alley-oop και πολλά pick 'n' roll. Θα δείς όμως σοβαρότητα, θα δείς πειθαρχία και θα δείς παίχτες-μαχητές που τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο, ακολουθώντας πιστά το πλάνο του προπονητή τους..Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί παίχτες επιδιώκουν να δουλεύουν μαζί του, ο ίδιος πολλές φορές αποτελεί κίνητρο για να υπογράψουν στην ομάδα που προπονεί, ενώ στα χέρια του αρκετοί αθλητές "ξανανιώνουν" (βλ. Παπαδόπουλος) ή κάνουν επανεκκίνηση της καριέρας τους (Τσαϊρέλης) ανεβάζοντας την αγοραστική τους αξία.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο μεγάλος Σούλης Μαρκόπουλος, ο άνθρωπος που εσείς ψηφίσατε με το εντυπωσιακό 48% (έναντι 26% του Ίβκοβιτς και 16% του Σκάιλς) ως τον καλύτερο προπονητή που πέρασε ποτέ από τον ΠΑΟΚ! Τελικά η αναγνώριση μπορεί να άργησε, αλλά επιτέλους ήρθε...
Τα πρώτα δείγματα του προπονητικού του ταλέντου τα έδειξε με τον Δημόκριτο, όταν κατάφερε (από το 1978 που τον ανέλαβε) να τον διατηρήσει στην Α' Εθνική επί 8 συναπτά έτη! Μάλιστα σε αυτό το διάστημα κατάφερε να κερδίσει όλες τις ομάδες πλην του Παναθηναϊκού. Η πορεία του έκτοτε συνεχώς ανοδική. Με τον Ηρακλή του Ντέιβιντ Ίνγκραμ έγινε ευρύτερα γνωστός, ενώ το ήθος του είναι παροιμιώδες. Δε νομίζω σήμερα να υπάρχουν πολλοί πρώτοι προπονητές που μετά από 14 χρόνια καριέρας να δέχονται να δουλέψουν ως βοηθοί. Αυτό ακριβώς έκανε τη σεζόν 1992-93 όταν δέχτηκε να γίνει βοηθός του Ντούσαν Ίβκοβιτς στον ΠΑΟΚ. "Ήθελα να δω από κοντά πως δουλεύει μια διαφορετική σχολή απ'την ελληνική", είπε πρόσφατα σε συνέντευξη του.
Η ευκαιρία του όμως δεν άργησε να έρθει..Την επόμενη σεζόν και αφού οι δρόμοι Ίβκοβιτς-ΠΑΟΚ χώρισαν μετά τα Χριστούγεννα, ο Σούλης αναλαμβάνει πρώτος προπονητής. Το μπάσκετ που παίζει η ομάδα επί ημερών του είναι εκπληκτικό και ίσως ο ορισμός του ολοκληρωτικού. Φτάνει στην κατάκτηση του κυπέλλου Κόρατς με μεγάλες νίκες, εντυπωσιακές ανατροπές και σχετική ευκολία, ενώ του κλέβουν και ένα πεντακάθαρο πρωτάθλημα με τα γνωστά αίσχη μέσα στο ΣΕΦ. Η ανταμοιβή του όμως γι'αυτή την εκπληκτική πορεία ήταν να μην ανανεωθεί το συμβόλαιο του και η ομάδα να ανατεθεί στον Σάκοτα...
Δεύτερη αδικία από πλευράς της ομάδας μας ήταν τη σεζόν 2005-06 όταν κλήθηκε εσπευσμένα να σώσει την ομάδα, η οποία αντιμετώπιζε το φάσμα του υποβιβασμού, βρισκόμενη στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά για ένα μπρος-πίσω του Γκαγκαλούδη, στον αγώνα με το Μαρούσι για τα πλέυ-οφ, έχασε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή την είσοδο στην 4άδα. Έκανε όμως ένα εκπληκτικό σερί κερδίζοντας ακόμη και τον Πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό!
Αλλάχτηκε και πάλι από τον ημιπαράφρωνα Πανελούδη που έφερε ξανά πίσω τον Μπάνε, τον οποίο είχε διώξει για να φέρει τον Μαρκόπουλο!!! Η τρίτη αδικία ευτυχώς αποφεύχθηκε την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν επικράτησε η λογική και ο Σούλης έμεινε τελικά στην ομάδα μας.
Έχει δουλέψει σε όλες τις μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, Άρη, Ηρακλή, Μακεδονικό), στην ΑΕΚ και στο Μαρούσι, το οποίο έβγαλε στην Ευρωλίγκα. Και αντί να κάτσει και την επόμενη χρονιά και να απολαύσει τους καρπούς του αγωνιζόμενος στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, εκείνος προτίμησε να έρθει στον διαλυμένο από τη λαίλαπα Δρόσου ΠΑΟΚ, στον οποίο βρίσκεται μέχρι σήμερα για 4η συνεχόμενη χρονιά. Το 2008 αναδείχτηκε κορυφαίος Έλληνας προπονητής, ενώ στις 19 Φεβρουαρίου 2011 έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ που έφτασε τους 500 αγώνες σε Α΄ Εθνική και Α1 και συνεχίζει ακάθεκτος μέχρι σήμερα φτάνοντας τους 566 αγώνες!
Τον έχουν πεί παρωχημένο, ξεπερασμένο, με κολλήματα σε συγκεκριμένους παίχτες και στυλ παιχνιδιού, αλλά όποιος συνεργάστηκε μαζί του μιλάει με τα καλύτερα λόγια για έναν άνθρωπο με απίστευτο ήθος και τρομερές γνώσεις γύρω από το άθλημα. Άλλωστε τα αποτελέσματα και η πορεία του όλα αυτά τα χρόνια μιλάνε από μόνα τους. Δεν είναι τυχαίο πως σε όσες ομάδες δούλεψε κέρδισε μόνο συμπάθειες και έφυγε σαν φίλος.
Κύρια γνωρίσματα του η σκληρή δουλειά και οι πολύωρες προπονήσεις, το πατερναλιστικό στυλ του προς τους παίχτες, η ομαδικότητα και φυσικά..η άμυνα. Φορμάρει τις ομάδες του συνήθως μετά τον Φεβρουάριο, στην καταλληλότερη δηλαδή εποχή, πετυχαίνοντας συχνά μεγάλα σερί νικών. Από τους λίγους προπονητές που δουλεύει ατομικά με κάθε παίχτη και προσπαθεί να βελτιώσει τις ικανότητες του.
Το παιχνίδι των ομάδων του Μαρκόπουλου δεν είναι εντυπωσιακό. Δε θα δείς καρφώματα και αιφνιδιασμούς, ούτε alley-oop και πολλά pick 'n' roll. Θα δείς όμως σοβαρότητα, θα δείς πειθαρχία και θα δείς παίχτες-μαχητές που τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο, ακολουθώντας πιστά το πλάνο του προπονητή τους..Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί παίχτες επιδιώκουν να δουλεύουν μαζί του, ο ίδιος πολλές φορές αποτελεί κίνητρο για να υπογράψουν στην ομάδα που προπονεί, ενώ στα χέρια του αρκετοί αθλητές "ξανανιώνουν" (βλ. Παπαδόπουλος) ή κάνουν επανεκκίνηση της καριέρας τους (Τσαϊρέλης) ανεβάζοντας την αγοραστική τους αξία.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο μεγάλος Σούλης Μαρκόπουλος, ο άνθρωπος που εσείς ψηφίσατε με το εντυπωσιακό 48% (έναντι 26% του Ίβκοβιτς και 16% του Σκάιλς) ως τον καλύτερο προπονητή που πέρασε ποτέ από τον ΠΑΟΚ! Τελικά η αναγνώριση μπορεί να άργησε, αλλά επιτέλους ήρθε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου