Η επιστροφή του προδότη

Του Gordon

Τι να πρωτοθυμηθείς από εκείνο το ματς;

Τους γάβρους που κάθησαν ...ανάμεσά μας, μην ξέροντας ποια πλευρά να πρωτοφυλάξουν;

Το σούπερ προγραμματάκι που τότε εκδιδόταν από την ομάδα;

 

Τον προδότη που μετά από 2-3 αποτυχημένες εισόδους στο παρκέ κρύφτηκε πίσω από τον τεράστιο όγκο του Τάρπλει για να προφυλαχθεί από το μένος των ΠΑΟΚτσήδων;

Την τρομερή εμφάνιση των Μπέρι – Σάβιτς – Μπάνε που πήραν το παιχνίδι μόνοι τους;

Το πανώ - έργο τέχνης - "Πουλημένε προδότη, ντροπή σου;"

Τα (για μια ακόμη φορά) καραγκιοζιλίκια του ξανθού και την αλήστου μνήμης ατάκα του «είμαι καθηγητής της αλητείας» που έμεινε στην ιστορία;

Την απύθμενη βλακεία των γάβρων που μέσα στην πίκρα τους έβαλαν …φωτιά στον κλιματισμό (!) την ώρα που εμείς αποχωρούσαμε, με συνέπεια να κοντέψουν να καούν ή να πνιγούν στην εξέδρα τους;

Ήταν τέτοια η έκσταση (…αλλά και η ζαλάδα από την ένταση της στιγμής…) που καμιά ώρα μετά την αποχώρησή μας, τρία άτομα συζητούσαμε προσπαθώντας να θυμηθούμε το τελικό σκορ, και κανείς δεν πέτυχε το σωστό…

Μια ομαδάρα με όλη τη σημασία της λέξης τότε ο ΠΑΟΚ, κατέκτησε το Κόρατς παίζοντας το ΤΕΛΕΙΟ, το ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ μπάσκετ, και θα είχε κατακτήσει και το Πρωτάθλημα, αν δεν ήταν ο Παπαδημητρίου με τον Τσούλη και τα εγκλήματα του πέμπτου τελικού στο ΣΕΦ…