Ποιος Flash Turner?

16 Φεβρουαρίου 1994..Πρώτος ημιτελικός του Κυπέλλου Κόρατς και όλα τα γούρια στο σπίτι ήταν έτοιμα..Το κασκόλ με το "FORZA ΠΑΟΚΑΡΑ" από τη Γενεύη απλωμένο στον καναπέ, τα τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και του βίντεο άθικτα και ακούνητα στο τραπεζάκι του σαλονιού μέχρι να τελειώσει ο αγώνας, ενώ η βιντεοκασέτα έχει πάρει φωτιά (δε ξανακάνω το ίδιο λάθος να τη σταματήσω στις διαφημίσεις, γιατί έτσι ξέχασα να γράψω το μισό β' ημίχρονο με την Κνορ στη Μπολόνια!).

Στον πάτερ-φαμίλια απαγορεύεται να λέει "έλα εντάξει τελείωσε, κερδίσαμε" πριν πραγματικά λήξει ο αγώνας, γιατί έτσι χάσαμε ένα πρωτάθλημα από τον Άρη. Δίπλα στο κασκόλ της Γενεύης και το μπλουζάκι του ΟΦΗ που, από το 1988 που μου το πήρε ο πρώην αρραβωνιάρης της ξαδέρφης μου μέχρι και το 1994, νόμιζα πως ήταν του ΠΑΟΚ, μέχρι που το αυτοκόλλητο άρχισε να ξεκολλάει και από κάτω να ξεπροβάλλει το σήμα των Φουρτουνάκηδων!

Αντίπαλος μας, λοιπόν ο Πανιώνιος. Σιγά λέω, τρένο εμείς εκείνη τη χρονιά, οκ κι ο Πανιώνιος πολύ καλή ομάδα (ίσως και η καλύτερη της ιστορίας του τώρα που το σκέφτομαι), αλλά οι Μπάνε-Κόρφας ήταν στα πιο ώριμα τους, ο τρελλο-Μπέρι κάνει φοβερό πρωτάθλημα,  για πρώτη φορά στην ιστορία μας έχουμε κανονικό 3άρι, ενώ και ο καταστροφέας ονείρων, όπως πρόσφατα είπε κι ένας φίλος, έχει φύγει κι έτσι..."ΟΛΗ Η ΕΥΡΩΠΗ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΜΕΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟΝ ΓΚΑΝΤΕΜΗ!"

Ξεκινάει το ματς και ασυναίσθητα μου έρχεται στο μυαλό πως τον Πανιώνιο μπορεί όλη τη χρονιά να τον κερδίζουμε με 30 και 40 πόντους, αλλά όποτε έρχονται κρίσιμα ματς μεταξύ μας όλο κάτι παθαίνουμε. Λίγο ο τελικός κυπέλλου το '91 που ήρθαμε με νωπές ακόμα τις δάφνες (πάντα ήθελα να το γράψω αυτό!) απ' τη Γενεύη, λίγο ένας ημιτελικός-παρωδία σε κάτι γελοία πλέυ-οφ τη σεζόν 1987-88, λίγο και κάτι ιστορίες που είχα ακούσει για έναν φλόκο που μας είχαν ξαναρίξει στον ημιτελικό κυπέλλου το 1977 και λέω από μέσα μου "μωρέ λές???" Τώρα έχουν και καλή ομάδα..Με Φάνη, Στόουκς, πήραν και τον κλαψιάρη και φυσικά έναν από τους πιο εντυπωσιακούς αμερικανούς που έχουν πατήσει ποτέ στα ελληνικά παρκέ..Δε νομίζω να υπήρχε φίλαθλος που να μην ήθελε στην ομάδα του τον Χένρι Τέρνερ!

Έλα ρε λέω σιγά, όλα δουλεύουν ρολόι..Ο Σούλης, που έχει-δεν έχει 2 μήνες που έχει αναλάβει, μοιάζει άξιος διάδοχος του Ντούντα, η ομάδα δείχνει χαρακτήρα και είναι σαφώς πιο έμπειρη από αυτή της Νέας Σμύρνης. Άσε που και μετά την επική ανατροπή με την Σκαβολίνι δε μας σταματάει τίποτα..Τίποτα? Το ματς ξεκινάει και δεν έχω κουράγιο ούτε να αντιδράσω..

Συνεπαρμένος και αποσβολωμένος από αυτά που γίνονται στο παρκέ και βλέποντας ασυναίσθητα τα χρώματα της αντίπαλης ομάδος, νομίζω πως παίζουμε με τη Μπαρτσελόνα..Τρίποντα, αιφνιδιασμοί, καρφώματα, με το ένα εξ αυτών να είναι το διάσημο πλέον 360 μοιρών του Χένρι Τέρνερ, το πιο θεαματικό ίσως κάρφωμα που είχε γίνει μέχρι τότε στα ελληνικά γήπεδα..Η διαφορά φτάνει κοντά στους 20 πόντους και ο Τέρνερ μόνο στο α' ημίχρονο έχει 30!!!

Εντάξει, λέω, ανατροπές δε κάναμε ποτέ και πως να κάνουμε τώρα με την ομάδα να σέρνεται..Βλέπεις και τον άλλον να πετάει και να μη τον προλαβαίνει ούτε η κάμερα, βλέπεις και τον δικό μας με το βαριεστημένο τρέξιμο και λες "που είσαι ρε Κλιφ να ρίξεις κανένα κάρφωμα μπας και ξυπνήσουμε"! Μέχρι που αρχίζει το δεύτερο ημίχρονο και συνειδητοποιείς πως η ομάδα εκείνη μπορεί να μη πρόσφερε το θέαμα της προηγούμενης, είχε όμως αρχίδια!!!

Και είχε αρχίδια, όχι γιατί κάλυψε σχετικά γρήγορα τη διαφορά, αλλά γιατί το ξαναέκανε μετά από ένα απίστευτο ρεσιτάλ τεχνικών ποινών, νεύρων και ανύπαρκτων φάουλ, όταν έβλεπε βασανιστικά το απωθημένο χρόνων Φάνη Χριστοδούλου να εκτελεί 8 συνεχόμενες βολές (!!!) και να ξαναπηγαίνει τη διαφορά σε διψήφια νούμερα.

Και όπως είπε κι ο αχώνευτος αδερφός του, αυτή η ομάδα είχε ζυμωθεί κι από τις αποτυχίες της και είχε αποκτήσει πνεύμα νικητή και γερό στομάχι, αφού με τον Μπάνε να έχει 2 πόντους μέχρι το 26', τον Γαλακτερό να έχει αποβληθεί και το σκορ να είναι στο 78-65 τρία περίπου λεπτά πριν τη λήξη, κατάφερε όχι μόνο να μειώσει τη διαφορά, αλλά να φύγει και με τη νίκη, με τους Πανιώνιους να μένουν με το κάρφωμα του Flash Turner κυριολεκτικά στα κρύα του λουτρού..

Ο επαναληπτικός του Παλέ μας άγχωσε για 20 λεπτά, καθώς ο Πανιώνιος πήγε στα αποδυτήρια με σκορ πρόκρισης στον τελικό, αλλά είπαμε..Η ομάδα του 1994 είχε αρχίδια..!