Του Iznogoud
Καθημερινή ήταν, οι αγαπημένες μας μέρες εκείνη τη χρονιά, αφού εν
αντιθέσει με τα Σάββατα και τις Κυριακές, οι Τρίτες και οι Τετάρτες μας
πήγαιναν κουτί. Βλέπετε, ενώ στο πρωτάθλημα μετά το διπλό στο ΣΕΦ την
πρώτη αγωνιστική, όλη η χρονιά πήγαινε κατά διαόλου, στην Ευρώπη η ομάδα
πήγαινε όχι απλά τραίνο, αλλά ώρες ώρες παρέδιδε και μαθήματα μπάσκετ.
Με τι αντιπάλους βέβαια, αλλά το όμορφο είναι πάντα όμορφο.
Τετάρτη λοιπόν, και το Παλαί γεμίζει για παιχνίδι που θα έκρινε την 4άδα για μας, και τη 2η θέση για τον Βάζελο. Ο Μπάνε ταλαιπωρείται όλη τη χρονιά από προβλήματα στη μέση του, αλλά εκείνες τις μέρες το κακό είχε παραγίνει.
Τετάρτη λοιπόν, και το Παλαί γεμίζει για παιχνίδι που θα έκρινε την 4άδα για μας, και τη 2η θέση για τον Βάζελο. Ο Μπάνε ταλαιπωρείται όλη τη χρονιά από προβλήματα στη μέση του, αλλά εκείνες τις μέρες το κακό είχε παραγίνει.
Την ομάδα κρατάει ο Φάντερμπεργκ με τον Πέτζα, και ενώ το
προβάδισμα έστω και ισχνό, είναι σταθερό (έφτασε μέχρι και στο +8
πάντως) ένας από τους πλέον επικίνδυνους διαιτητές που πέρασε από τα
Ελληνικά γήπεδα, ο Καρούσης, τινάζει το μάτς στον αέρα. Δίνει
αντιαθλητικό του Μπάνε στον Ντόμινικ, το σκηνικό αλλάζει άρδην, και τα
τελευταία λεπτά είναι γνωστά. Οι δύο άστοχες βολές του Μπουντουράκου, ήταν οι πρώτες του στο παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου