Πρωταπριλιά του 1996..3 εβδομάδες μετά τον χαμένο τελικό της Βιτόρια και η ομάδα παλεύει να μαζέψει τα κομμάτια της. Στο ντέρμπι με τον συμπολίτη, σε μια από τις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, τίποτα δε πάει καλά και η ομάδα μας γνωρίζει την ήττα με 86-74. Βέβαια εκείνες τις μέρες ο "ξύσε μας τα @@ όσο θέλεις" Χάρολντ Έλις είχε ρίξει το γνωστό μπουνίδι στον Αγγελίδη, οπότε παρά την ήττα μας, η καζούρα έδινε κι έπαιρνε..
Το τέλος, λοιπόν, της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος βρίσκει τον ΠΑΟΚ 5ο και τον Άρη 4ο, κάτι που σήμαινε πως οι δυο ομάδες θα τα ξαναλέγανε σε λίγο καιρό. Κι επειδή στην κανονική διάρκεια μας είχαν κερδίσει και τις δύο φορές (και η μία ήταν και πρόσφατη) και γενικότερα εμείς δεν ήμασταν και σε πολύ καλή κατάσταση, πιστεύανε πως κάτι αντίστοιχο θα γίνει και στα play-off. Έλα όμως που κάποιοι άλλοι είχαν διαφορετική άποψη...
Η ομάδα μας κάνει πραγματικά ότι θέλει μέσα στο γήπεδο, με ένα ρεσιτάλ αιφνιδιασμών, τριπόντων και καρφωμάτων και διαλύει τον συμπολίτη με 70-102, κάνοντας το πρώτο βήμα για την προκριση στους 4. Τελικά ολοκληρώνει το έργο της, καθώς κερδίζει άνετα και στο δεύτερο παιχνίδι με 99-88 και παίρνει πανηγυρικά την πρόκριση για τα ημιτελικά..
* Η πρώτη φωτογραφία είναι από τον Praktorino
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου