Ναί, τώρα πάμε για πρωτάθλημα!!!

Τη δεκαετία του '90 οι μονομαχίες με τον Παναθηναϊκό σε επίπεδο πρωταθλητισμού ήταν συνηθισμένες και συνάμα συγκλονιστικές, γι'αυτό κι εγώ βγάζω την σκονισμένη πραμάτεια μου από το χρονοντούλαπο και θυμάμαι σήμερα εκείνο το ωραίο σαββατιάτικο απόγευμα 2 μέρες πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, στις 21 Απριλίου του 1997 (μόνο καιρό σαν τον Πετρακόπουλο που δε σας είπα!)

Η σεζόν 1996-97 είναι ίσως η πρώτη χρονιά που το μπάσκετ ζεί στη σκιά του ποδοσφαίρου μετά από πολλά χρόνια..Λίγο οι μεταγραφές χειμώνα του Μπατατούδη, λίγο η ξέφρενη πορεία του β' γύρου με τον Άγγελο στον πάγκο και το μπάσκετ, που μέχρι εκείνη τη στιγμή πάει από το κακό στο χειρότερο, περνάει σε δεύτερη μοίρα..Είχε προηγηθεί ο αποκλεισμός στους 8 του Κόρατς από τη Μπένετον (πάλι αυτή η πουτ@ν@ μπροστά μας!), ενώ και στο πρωτάθλημα η ομάδα τερματίζει για πρώτη φορά εκτός 4άδας μετά από πάρα πολλά χρόνια (10 και βάλε).

Η γκρίνια για τον Αλεξόπουλο είναι εντονότερη από ποτέ, καθώς κατηγορείται πως οι επιλογές του το καλοκαίρι, αλλά και μετέπειτα, ήταν αυτές που οδήγησαν την ομάδα σε αυτό το χάλι..(για τας μικρότερας ηλικίας των οπαδών μας, απλά να υπενθυμίσομεν πως η 6ην θέσην εθεωρείτο ύστατη αιδώ για τον μπασκετικόν ΠΑΟΚ της εποχής εκείνης...της εποχής εκείνης βεβαίως βεβαίως-γιατί για τη σημερινή θα πανηγυρίζαμε κιόλας!)

Ο "Ευτύχης", λοιπόν, αντιμετώπιζε βαρύτατες κατηγορίες σε βαθμό..κακουργήματος, αλλά και πλημμελήματος από τη μεγαλύτερη μάζα των οπαδών μας, μιας και θεωρήθηκε ο βασικός και κύριος υπεύθυνος της μη παραμονής του Μπάνε (αυτό είναι το κακούργημα), ενώ στη συνέχεια όλες οι επιλογές του ήταν η μία πιο αμφιλεγόμενη από την άλλη..

Να τα πάρουμε όμως απ'την αρχή..Φέρνει για προπονητή το γιό του Μορφέα..τον ύπνο Μισέλ Γκομε-νέ-ζ (δε νομίζω ποτέ άλλοτε ελληνική ομάδα να έχει πάρει Γάλλο προπονητή!), ο οποίος ως προπονητής της Ορτέζ είχε κάνει την περίφημη δήλωση πως "μέσα στο Παλέ με αυτόν τον ΠΑΟΚ δε κερδίζουν ούτε οι Σικάγο Μπούλς!" 

Τελικά η δήλωση του εκτιμήθηκε 3 χρόνια μετά, όταν και προσελήφθη! Και πιστέψτε με, όσο μπάσκετ και να ήξερε ο Γάλλος, όταν έχεις συνηθίσει σε προπονητάδες αντρουά, με τσαγανό και μαγκιά, που σπρώχνουν διαιτητές, ιδρώνουν μασχάλες και φτιάχνουν φράντζες...ε, η εικόνα ενός κυριούλη με γυαλάκια που κάθεται  στην άκρη του πάγκου σου, διδάσκοντας savoir vivre δεν είναι και ότι καλύτερο. 

Ο Μπάνε λοιπόν φεύγει και ποιον λέτε φέρνει ο Λάκης για αντικαταστάτη του..?

 
                                    WRONG!!!

WRONG!!!

Α ναί μωρέ ένας Γερμανός ήταν, που λέει κι ένας φίλος μου. Ποιος Γερμανός όμως?

WRONG!!!

Χιουμοράκι...

"Ο Κοχ ρε" μου λέει! "Ναί ο Μίκαελ Κοχ ήταν!" "Σιγά μην ήταν και η Μαρίζα Κοχ" του λέω εγώ. "Αυτός έπαιζε στον βάζελο ρε" του λέω. Ο δικός μας ήταν το αντίπαλο δέος..Πάρε να 'χεις!

Στέφαν Μπεκ κυρίες και κύριοι..

Πάγωμα..Ποιός είναι αυτός αναρωτιόμαστε όλοι? Σε μια έρευνα που κάνω εκείνες τις μέρες ανακαλύπτω ότι ο τύπος δεν ήταν καθόλου αμελητέα ποσότητα, με καριέρα και νούμερα στη Γερμανία αντίστοιχα με αυτά του Κοχ. Αλλά όχι και για αντικαταστάτης του Μπάνε..Ιεροσυλία!

Τελικά ούτε για αλλαγή του Μαματζιόλα δεν έκανε, όμως ο Ευτύχιος βρήκε και για αυτόν ρόλο σε κάτι μερεμέτια με οξυγονοκολλήσεις στο νέο γήπεδο που χτιζόταν εκείνο τον καιρό στην Πυλαία. Ο Γερμανός μάλιστα επειδή δούλευε βάρδιες ερχόταν με τα γυαλιά εργασίας κατευθείαν και στους αγώνες..

Τη μεγαλύτερη έμπνευση όλων των εποχών βέβαια την είχε εκεί γύρω στα τέλη Ιανουαρίου. Τρώμε τον φλόκο με 84-60 από τη Μπενετόν, ο Γκομέζ μας κουνάει μαντήλι και ξεκινάει η αναζήτηση προπονητή..Κλασσικά! Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα..Κιουμουρτζόγλοι, Αλεξανδρήδες, Λάϊοι, Ιτούδηδες, διάφοροι -ιτς..που θα κάτσει η μπίλια λέμε πάλι αυτή τη φορά?

"Αυτόν που περιμένει με τιμές και δόξες το ΝΒΑ για να τον κάνει προπονητή, ανακοινώνει ο ΠΑΟΚ ως τεχνικό ηγέτη.."

Ποιον ρε παιδιά? Επιστρέφει ο Νιούμαν?

"Ο Σκοτ Σκάιλς έχει προσβληθεί από ένα σοβαρό μικρόβιο.."

Χλαμύδια? Βλεννόρροια? Σταφυλόκοκκος? Τιιιι??? Αμάν λέμε, πάει το χάνουμε το παλικάρι..Μωρέ γι'αυτό σέρνεται εδώ και πόσο καιρό? Γι'αυτό μπεκροπίνει κάθε βράδυ?
 

"...το μικρόβιο του ΠΑΟΚΤΣΗ!!!"

Αϊ στο διάολο και μας κοψοχόλιασες..

ΠΑΟΚτσάκι από κούνια o "Scotch" και ξεκινάει το μπινελίκι..Τι ότι δεν είχε λεφτά για προπονητή του είπαμε και τη βόλεψε με το υπόλοιπο συμβόλαιο του Σκάιλς (ο οποίος ήθελε να φύγει κιόλας), τι ότι δε μπορούσε να σπάσει το συμβόλαιο του και τον έκανε προπονητή..Άστα να πάνε Μπάνε! Η δε εικόνα του ιδρωμένου Scotch, να ζητάει τάιμ-άουτ και να διακτινίζεται με τη φανέλα στον πάγκο για να δώσει οδηγίες ήταν για γέλια. Τραυματίζεται και ο Πέτζα και η ομάδα πάει για μεγάλο ρεζιλίκι.

Το νέο ξεφωνητό έρχεται με την έλευση του νέου ξένου..Ντελ Ντεμπς που ήρθε να καλύψει τη θέση του Πέτζα (σε συνδυασμό με την ανυπαρξία του Μπεκ)..άλλη ιεροσυλία! Στις πρώτες εμφανίσεις ο αμερικανός δε γεμίζει σε κανέναν το μάτι..Όλα γενικά με λίγα λόγια πηγαίνουν σκατά και ο κόσμος παρακαλάει να τελειώσει η χρονιά..

Μέχρι που έρχονται τα play-off..Εκεί ο Σκάιλς σαν γνήσιο αμερικανάκι από το ΝΒΑ, κάνει πράξη αυτό που λένε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού..Ότι καλά γελάσαμε, καλά χορέψαμε και ήπιαμε στην κανονική περίοδο, αλλά το πραγματικό παιχνίδι ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ! Κι αν αυτό δεν έπεισε κανέναν στα πρώτα παιχνίδια με τον Ηρακλή, στα οποία περάσαμε 2-1 με το ζόρι, ΔΕΝ θα έπειθε κανέναν ούτε στα επόμενα 2 με τον Πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό..Βλέπετε η συντριβή στο πρώτο παιχνίδι του ΟΑΚΑ με 88-64 (στο οποίο ούτε καν βολή δε μπορούσαμε να βάλουμε με 9/22) δεν άφηνε και πολλά περιθώρια.

Ακόμα κι όταν ο Αχιλλέας Μαματζιόλας ντύθηκε Μπάνε και Πέτζα μαζί και με 29 πόντους και αλάνθαστη ευστοχία (2/2 βολές, 6/6 δίποντα, 5/5 τρίποντα) στον αγώνα του Παλέ, έστειλε τη σειρά και σε 3ο παιχνίδι..

Εκεί όμως όλα θα αλλάζανε...Ο Σκάιλς γίνεται ξαφνικά προπονηταράς, ο πρόεδρος ευφυής για την απίστευτη επιλογή του, ο Ντεμπς ένα πολυεργαλείο που σκοράρει και παίζει καταπληκτική άμυνα και η ομάδα που παρακαλούσε να τελειώσει το μαρτύριο των play-off, τώρα πήγαινε για πρωτάθλημα! Στέλνει στο καναβάτσο τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αγνοεί τη λέξη "πρωτάθλημα" για 13 ολόκληρα χρόνια και καταφέρνει να κάνει τον προπονητή του Μιχάλη Κυρίτση κάτοχο ενός απίστευτου αρνητικού ρεκόρ, καθώς προλαβαίνει να κάτσει στον πάγκο μόλις 9 ημέρες..

Το ταμπλό έγραψε άνετη νίκη με 66-77, με επίδειξη δύναμης από τους παίχτες και τακτικής από τον προπονητή..Η ιστορία από εκεί και έπειτα είναι γνωστή και η μεταμόρφωση της ομάδας μια από τις πιο εντυπωσιακές μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Βέβαια, όπως είπε και ο κόουτς αργότερα, αν είχαμε και τον Στογιάκοβιτς η ιστορία ίσως να γραφόταν διαφορετικά...